Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020

Ἡ ἐν γνώσει κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν Κόλασιν !

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἡ ἐν γνώσει κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν Κόλασιν !

Τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου
Ἀν Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων.

Τόσον ἡ Ἁγία Γραφή ὅσον καί οἱ ἅγιοι Πατέρες, προκειμένου νά καταστήσουν ἀπολύτως σαφές ὅτι ἡ ἐν γνώσει κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν Κόλασιν, ἀπηγόρευσαν αὐστηρῶς καί μέ ἐντόνους χαρακτηρισμούς καί προτροπάς τήν τοιαύτην κοινωνίαν. Πρός ἀπόδειξιν αὐτοῦ τοῦ ἰσχυρισμοῦ, παραθέτομεν κατωτέρω πολλά ἁγιογραφικά καί ἁγιοπατερικά χωρία, τά ὁποῖα εὕρομεν εἰς τά συγγράμματα των Ἁγίων Πατέρων, διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς συγχρόνου αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποίαν κηρύττουν οἱ σύγχρονοι ταγοί τῆς Ἐκκλησίας. Χάριν παραδείγματος, οἱ Οἰκουμενισταί παραδέχονται ὅλας τάς Χριστιανικάς αἱρέσεις καί ὅλας τάς θρησκείας ὡς «διαφορετικούς δρόμους» διά νά φθάσῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς τόν Θεόν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν εἰς τόν ἴδιον Θεόν, ὁ καθείς μέ τόν τρόπον του, λέγουν ψευδῶς οἱ «πατριάρχαι» Ἀθηναγόρας καί Βαρθολομαῖος. Νά καταργήσωμεν, λοιπόν, τά δόγματα τῆς Τριαδικότητος τοῦ Θεοῦ, τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του κ.λπ. καί νά κατασκευάσωμεν νέα, οὕτως ὥστε αὐτά νά εἶναι ἀποδεκτά ἀπό τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, ἐπρότεινεν ὁ «ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς» Ἰάκωβος εἰς συνέντευξίν του εἰς τήν παγκοσμίου κυκλοφορίας ἐφημερίδα New York Times (25-9-1967, σ. 40).

Ὅταν ἀνέγνωσα διά πρώτην φοράν αὐτήν τήν εἴδησιν εἰς τό βιβλίον Φιλήματα Ἰούδα τό ἔτος 1997, ἤμην κάτοικος τῆς Ἀδελαΐδος τῆς Νοτίου Αὐστραλίας καί ἠκολούθουν τό νέον ἑορτολόγιον. Ἐσκέφθην ὅτι «οἱ παλαιοημερολογῖται ἀσφαλῶς ψεύδονται ὡς πρός τοῦτο»! Διότι δέν εἶναι ποτέ δυνατόν εἷς ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νά προτείνῃ τήν κατάργησιν τῶν Ὀρθοδόξων Δογμάτων καί νά μήν καθαιρῆται! Προκειμένου νά λύσω τήν ἀπορίαν μου, λοιπόν, ἐπεσκέφθην τήν Κεντρικήν Βιβλιοθήκην τῆς Ἀδελαΐδος καί ἐζήτησα τό φύλλον τῆς έφημερίδος New York Times τῆς 25-9-1967, ἡ ὁποία ὑπῆρχεν εἰς ψηφιακήν μορφήν, καί συγκεκριμένως εἰς μορφήν microfische, δηλαδή εἰς ταινίαν τετυλιγμένην εἰς μικρά καρρούλια. Ἐφωτοτύπησα αὐτήν τήν συνέντευξιν καί ἔκτοτε τήν διαδίδω, διότι ὁ Ἰάκωβος παρέμεινε «Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς» διά τριάκοντα ἀκόμη ἔτη μετά τήν ὡς ἄνω πρότασίν του νά καταργηθοῦν τά Ὀρθόδοξα Δόγματα, τά ὁποῖα μάλιστα εἰς τήν συνέντευξιν αὐτήν ἐχαρακτήρισε «Ἑλληνικά παλαιά ἐνδύματα»! Τότε ἤρχισα νά μελετῶ ἐπισταμένως τό Ἡμερολογιακόν Ζήτημα· δύο ἔτη ἀργότερον, διέκοψα πλήρως τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ τούς Οἰκουμενιστάς.

Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος:

«Ἐκκλίνατε ἀπ’ αὐτῶν» (Ρωμ. 16:17-18)·

«ἀφίστασο ἀπό τῶν τοιούτων … τήν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τάς βεβήλους κενοφωνίας καί ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περί τήν πίστιν ἠστόχησαν» (Α´ Τιμ. 6:5, 6:20-21)·

«μή οὖν γίνεσθε συμμέτοχοι αὐτῶν … καί μή συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους» (Ἐφ. 5:6-11)·

«ἀπό παντός εἴδους πονηροῦ ἀπέχεσθε» (Α´ Θεσσ. 5:22)·
«στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις … στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπό παντός ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καί μή κατά τήν παράδοσιν» (Β´ Θεσσ. 2:15 καί 3:6)·

«σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης» (Β´ Τιμ. 3:14)·
«Εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. 1:8-9)·

«τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαλ; ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου; … διό ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε» (Β´ Κορ. 6:14-18, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέγει: «πᾶς ἄνθρωπος, τό διακρίνειν παρά Θεοῦ εἰληφώς, κολασθήσεται, ἐξακολουθήσας ἀπείρῳ ποιμένι, καί ψευδῆ δόξαν ὡς ἀληθῆ δεξάμενος· τίς γάρ κοινωνία φωτί πρός σκότος;» (ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).
Ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει: «οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101).

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος λέγει: «Πᾶς ὁ λέγων, φησί, παρά τά διατεταγμένα, κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοί φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος» (P.G. 160, σ. 101, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, λέγει τά ἑξῆς σημαντικά διά τήν ὑπακοήν εἰς ἡγουμένους πού εἴτε εἶναι αἱρετικοί εἴτε εἶναι μέν ὀρθόδοξοι, ἀλλά κοινωνοῦν μέ αἱρετικούς:
«παραγγελίαν γάρ ἔχομεν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀποστόλου [Γαλ. 1:8], παρ’ ὅ παρελάβομεν, παρ’ ὅ οἱ κανόνες τῶν κατά καιρούς συνόδων καθολικῶν τε καί τοπικῶν, ἐάν τις δογματίζῃ ἤ προστάσσῃ ποιεῖν ἡμᾶς, ἀπαράδεκτον αὐτόν ἔχειν, μηδέ λογίζεσθαι αὐτόν ἐν κλήρῳ ἁγίων» (ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος)·
«οὐ δι’ ἕνα ἄνθρωπον ἀποσχίζομεν τῆς Ἐκκλησίας τῆς ἀπό Βορρᾶ καί δυσμῶν καί θαλάσσης∙ καί μέντοι καί τῆς ἐνταῦθα, δηλονότι πλήν τῶν μοιχοκυρωτῶν. Οὐ γάρ οὗτοι Ἐκκλησία Κυρίου» (Ἐπιστολαί, ἔ.ἀ., σελ. 178, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).
Ἐφόσον ὁ ἅγιος ἔλεγεν ὅτι οἱ «μοιχοκυρωταί», ἤτοι οἱ ἐγκρίνοντες τόν παράνομον γάμον τοῦ Αὐτοκράτορος, δέν ἀνήκουν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, φαντασθεῖτε τί θά ἔλεγεν διά τούς Οἰκουμενιστάς ἄν ἔζη σήμερον· εἰκάζω ὅτι θά τούς ἐχαρακτήριζε «συναγωγήν τοῦ Σατανᾶ»! Σκληρά ἡ κρίσις, ἀλλά σύμφωνος μέ τήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας.

«Οὐδ’ ἄν ὅλα τά χρήματα τοῦ κόσμου παρέξει τις καί κοινωνῶν εἴη τῇ αἱρέσει φίλος Θεοῦ καθίσταται, ἀλλ’ ἐχθρός. Καί τί λέγω κοινωνίας; Κἄν ἐν βρώματι, καί πόματι, καί φιλίᾳ συγκάτεισι τοῖς αἱρετικοῖς ὑπεύθυνος» (Ἐπιστολαί, ἔ.ἀ., σελ. 298)·

«φυλάξοιτε ἔτι ἑαυτάς, παρακαλῶ, τῆς ψυχοφθόρου αἱρέσεως∙ ἧς ἡ κοινωνία ἀλλοτρίωσις Χριστοῦ» (Ἐπιστολαί, ἔ.ἀ., σελ. 354, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος)·

«τοῦ τε ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος, μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρός τούς αἱρετικούς, ἀλλά μήν μηδέ πρός τούς κοινωνοῦντας μετά τῶν ἀσεβῶν» (Ἐπιστολαί, ἔ.ἀ., σ. 448, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος)·

«ἐχθρούς γάρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο» (P.G. 99, σ. 1049, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος)·

«οἱ μέν τέλεον περί τήν πίστιν ἐναυάγησαν· οἱ δέ, εἰ καί τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθησαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται» (P.G. 99, σ. 1164 Α, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος). Δηλαδή, ὅσοι ἔχουν μέν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ἀλλά κοινωνοῦν μέ τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως πράττουν σήμερον οἱ ἁγιορεῖται μνημονευταί καί οἱ «συντηρητικοί» νεοημερολογῖται, θά συναπολεσθοῦν μέ τούς Οἰκουμενιστάς.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος Εὐγενικός, συνοψίζων ἄριστα τήν ’Ορθόδοξον διδασκαλίαν τῆς ἀποτειχίσεως, λέγει: «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι καί πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαί φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι» (P.G. 160, σ. 101, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Ἀναφερόμενος δέ εἰς τόν λατινόφρονα μητροπολίτην Ἀθηνῶν, γράφει ὁ Ἅγιος τά ἑξῆς σημαντικά εἰς μίαν ἐπιστολήν του πρός τόν ἱερομόναχον Θεοφάνην:

Ἀξιῶ οὖν τήν ἁγιωσύνην σου, ἵνα τόν ὑπέρ Θεοῦ ζῆλον ἀναλαβών, … παραινέσῃς τοῖς τοῦ Θεοῦ ἱερεῦσιν, ἐκφεύγειν ἅπασι τρόποις τήν κοινωνίαν αὐτοῦ καί μήτε συλλειτουργεῖν αὐτῷ μήτε μνημονεύειν ὅλως αὐτοῦ, μήτε ἀρχιερέα τοῦτον, ἀλλά λύκον καί μισθωτόν ἡγεῖσθαι … Φεύγετε οὖν καί ὑμεῖς, ἀδελφοί, τήν πρός τούς ἀκοινωνήτους κοινωνίαν καί τό μνημόσυνον τῶν ἀμνημονεύτων. Ἴδε ἐγώ Μάρκος ὁ ἁμαρτωλός λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μνημονεύων τοῦ πάπα ὡς ὀρθοδόξου ἀρχιερέως ἔνοχός ἐστι πάντα τά τῶν Λατίνων ἐκπληρῶσαι μέχρι καί αὐτῆς τῆς κουρᾶς τῶν γενείων, καί ὁ λατινοφρονῶν μετά τῶν Λατίνων κριθήσεται καί ὡς παραβάτης τῆς πίστεως λογισθήσεται (P.G. 160, σ. 1097, 1100, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Συνεπῶς, εἶναι παραβάται τῆς πίστεως ὅσοι μνημονεύουν τόν λατινόφρονα «πατριάρχην» Βαρθολομαῖον, ὁ ὁποῖος ψάλλει τήν φήμην καί τό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος» διά τόν «πάπαν». Ὅπως δέ κατήγγειλε τό ἔτος 1969 ὁ Μητροπολίτης Φιλάρετος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς εἰς μίαν ἀνοικτήν του ἐπιστολήν πρός τόν «ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς» Ἰάκωβον, ὁ «πατριάρχης» Ἀθηναγόρας εἶχε συμπεριλάβῃ τό ὄνομα του «πάπα Ρώμης», καθώς καί «ὅλας τάς ὁμολογίας τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Δύσεως», εἰς τά Δίπτυχα, πού σημαίνει ὅτι ἐθεώρει ὡς ὀρθοδόξους ὅλους αὐτούς τούς αἱρετικούς.[3] Εἰς τό Ἅγιον Ὄρος σήμερον, ὀρθόδοξον στάσιν κρατοῦν μόνον οἱ παραδοσιακοί, δηλαδή οἱ γνήσιοι Ἐσφιγμενῖται καί οἱ Ζηλωταί Πατέρες, πού δέν μνημονεύουν τόν κ. Βαρθολομαῖον διό καί διώκονται.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος Εὐγενικός τονίζει ὅτι «εἰς τά τῆς Πίστεως οὐκ ἐγχωρεῖ συγκατάβασις· ἡ γάρ συγκατάβασις ἐλάττωσιν ἐργάζεται τῆς πίστεως» καί ὅτι «μέσον ἀληθείας καί ψεύδους οὐδέν ἐστιν» (ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Οἱ ἐπί «πατριάρχου» Βέκκου ἀγωνισθέντες καί θεαρέστως μαρτυρήσαντες Ἁγιορεῖται Πατέρες, εἰς τήν γνωστήν ἐπιστολήν, τήν ὁποίαν ἔγραψαν τό ἔτος 1275 πρός τόν Βασιλέα Μιχαήλ Παλαιολόγον,[5] ἀντιδρῶντες εἰς τάς πιέσεις πού ἐδέχοντο νά μνημονεύσουν τόν «πάπαν», μετά ἀπό τήν ψευδο-σύνοδον τῆς Λυῶνος, ἐπεκαλέσθησαν, μεταξύ ἄλλων, καί τό ἀκόλουθον χωρίον τῆς Καινῆς Διαθήκης: «Εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχήν οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν, καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε· ὁ γάρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς» (Ἰω. Β΄, 10-11). Τό χωρίον τοῦτο ἀνέλυσαν ὡς ἑξῆς (εἰς ἐλευθέραν μετάφρασιν τοῦ γράφοντος):

Ἄν ἐμποδιζώμεθα ἁπλῶς νά τόν χαιρετίσωμεν [τόν «πάπαν»] καθ’ ὁδόν καί νά τόν εἰσαγάγωμεν εἰς μίαν συνήθη οἰκίαν, τότε πῶς θά τόν εἰσαγάγωμεν, ὄχι εἰς οἰκίαν, ἀλλά εἰς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ; … Καί ἄν ὁ ἁπλοῦς χαιρετισμός του ἰσοδυναμεῖ μέ κοινωνίαν μέ τά πονηρά του ἔργα, πόσον μᾶλλον ἡ μνημόνευσίς του ἐκφώνως ἔμπροσθεν τῶν θείων καί φρικτῶν μυστηρίων; Ἄν δέ Αὐτός πού κεῖται ἔμπροσθεν ἡμῶν εἶναι ἡ Αὐτοαλήθεια, τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀνεχθῇ τοῦτο τό μέγα ψεῦδος, τό νά κατατάσσηται δηλαδή αὐτός μεταξύ τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν; Θέατρον θά παίξωμεν ἐνώπιον τῶν φρικτῶν μυστηρίων; Πῶς εἶναι δυνατόν ν’ ἀνεχθῇ τοιοῦτόν τι ἡ ὀρθόδοξος ψυχή, χωρίς ν’ ἀπομακρυνθῇ ἀμέσως ἀπό τούς μνημονευτάς, θεωρῶντας αὐτούς ἱεροκαπήλους; Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ τήν ἀναφοράν τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως ἐνώπιον τῶν ἀδύτων μυστηρίων ὡς τελείαν συγκοινωνίαν. Εἰς τήν ἑρμηνείαν τῆς θείας λειτουργίας ἔχει γραφῇ ὅτι ὁ ἱερουργῶν ἀναφέρει τό ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως, διά νά δείξῃ ὅτι ὑποτάσσεται εἰς αὐτόν καί ὅτι εἶναι κοινωνός τῆς πίστεώς του… Καί ὁ μέγας πατήρ ἡμῶν καί ὁμολογητής Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ταῦτα λέγει: μολυσμόν ἔχει ἡ κοινωνία ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν τόν αἱρετικόν, ἀκόμη καί ὅταν ὁ ἀναφέρων εἶναι ὀρθόδοξος … Ἀλλά θά δεχθῶμεν τό μνημόσυνον κατ’ οἰκονομίαν; Καί πῶς εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἀποδεκτή μία οἰκονομία πού βεβηλώνει τά θεῖα μυστήρια καί διώκει ἀπό αὐτά τό Ἅγιον Πνεῦμα, στερῶντας ἔτσι τούς πιστούς ἀπό τήν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν των καί τήν χάριν τῆς υἱοθεσίας; Ὑπάρχει τι ζημιωδέστερον τούτου; Ἡ κοινωνία μετ’ αὐτῶν εἶναι προφανής ἔκπτωσις καί ἀνατροπή τῆς Ὀρθοδοξίας. Διότι ὁ αἱρετικόν δεχόμενος τοῖς αὐτοῦ ἐγκλήμασιν ὑπόκειται καί ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν ἀκοινώνητός ἐστιν, ὡς συγχέων τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας (ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Ὥστε, λοιπόν, κατά τούς Ἁγιορείτας Πατέρας τοῦ 1275, «ἱεροκάπηλοι» εἶναι οἱ μνημονευταί τῶν αἱρετικῶν! Ὡς γνωστόν, οἱ τότε Οἰκουμενισταί τοῦ Βέκκου ἄλλους ἀπό αὐτούς τούς Ἁγιορείτας Πατέρας ἀπεκεφάλισαν, ἄλλους ἐκρέμασαν, ἄλλους ἔκαψαν ζωντανούς και ἄλλους ἔπνιξαν. Εἶναι, βλέπετε, στενός, ἀκανθώδης καί μαρτυρικός ὁ δρόμος τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας, τόν ὁποῖον ἀκολουθοῦν ὀλίγοι, ἐνῶ ὁ δρόμος τῆς ἀπωλείας εἶναι πλατύς, τόν ὁποῖον δυστυχῶς ἀκολουθοῦν οἱ πολλοί.

Ἕτερον παράδειγμα ὀρθοδόξου ὁμολογίας ἀποτελεῖ ἡ στάσις πού ἐτήρησαν οἱ ὀρθόδοξοι ἔναντι τῶν λατινοφρόνων μετά τήν ψευδοσύνοδον τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας: «δέν συνελειτούργουν μετά τῶν λατινοφρόνων, δέν ἐπεκοινώνουν μετ’ αὐτῶν καί δέν ἐμνημόνευον τῶν ἐπισκόπων, τῶν ὑπογραψάντων τήν ψευδῆ ἕνωσιν τῆς Φλωρεντίας. Τό ὀρθόδοξον πλήρωμα μόνον τήν φωνήν τοῦ Μάρκου [τοῦ Εὐγενικοῦ] ἀνεγνώριζεν ὡς φωνήν καλοῦ ποιμένος. Αἱ φωναί τῶν λατινοφρόνων ἐπισκόπων ἐφαίνοντο φωναί ἀλλοτρίων».

Ἆραγε οἱ σημερινοί Ἁγιορεῖται μνημονευταί δέν ἐδιδάχθησαν τίποτε ἀπό τήν ὡς ἄνω διδασκαλίαν καί πρᾶξιν τῶν ἁγίων εἰς ἀναλόγους περιστάσεις; Ἤ μήπως ἐδιδάχθησαν τό φρόνημα καί ἐφαρμόζουν τάς μεθόδους τῶν προδοτῶν καί διωκτῶν τῆς Ὀρθοδοξίας;




ΠΗΓΗ

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

BINTEO (4-2-2020) :RADIO SYMBAN ΜΕ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΑΒΒΑ ΤΟΝ ΛΑΥΡΙΩΤΗ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ.


Η ΕΛΕΝΑ MATΣOYKA ΜΕ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΑΒΒΑ ΤΟΝ ΛΑΥΡΙΩΤΗ .


ΒΙΝΤΕΟ:(4-2-2020) Με τον Γέροντα Σάββα τον Λαυριώτη στο RADIO SYMBAN Η ΕΚΠΟΜΠΗ *Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ*.

Η ορθοδοξία σήμερα στην σύγχρονη κοινωνία και τα πνευματικά προβλήματα της εποχής μας.

Ολόκληρη η συνέντευξη είναι πάρα πολύ εποικοδομητική και σας προτείνουμε να την ακούσετε.


ΒΙΝΤΕΟ



Καλή σας ακρόαση.




ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΡΗΤΕΣ

Μια πολύ σημαντική ομιλία του ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ Π.ΕΥΓΕΝΙΟΥ :(Σάββατο, 14 Ιουλίου 2018) 1) Ποιά η έννοια της ΜΟΛΥΝΣΗΣ από την ΑΙΡΕΣΗ και 2) η εγκυρότητα ή μη της ιεροσύνης μετά την ΣΥΝΟΔΙΚΗ αποδοχή της ΑΙΡΕΣΗΣ (Οικουμενισμός, επιβολή του στη Σύνοδο της Κρήτης).

ο ιερομόναχος Ευγένιος πραγματοποίησε μια ομιλία με ειδικότερο τίτλο «Ὁ μολυσμός ἐκ τῆς αἱρέσεως καί τό ἔγκυρον-ἐνυπόστατον τῆς ἱερωσύνης
κατά τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους».



Η ομιλία απαντάει σε τρία ερωτήματα :


1ον: Εάν υφίσταται μολυσμός εκ του ακατακρίτου αιρετικού.

2ον: Εάν ναι, σχετίζεται αυτό με το έγκυρο και ενυπόστατο της ιεροσύνης (ακατακρίτου αιρετικού); δηλαδή καθίσταται άκυρη η ιεροσύνη όταν κηρυχθεί η αίρεση συνοδικά;

3ον: Εάν είναι αρνητική η απάντηση στο δεύτερο, με τι σχετίζεται;

Πρόκειται πράγματι για πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία με πολλά και αδιάσειστα τεκμήρια που θα φωτίσει τα παραπάνω θέματα.

1ο μέρος



2ο μέρος




3ο μέρος






Λατρεία προς τον σατανά στην Αυστραλία λίγο πριν τις φωτιές .


 

Λατρεία προς τον σατανά στην Αυστραλία λίγο πριν τις φωτιές .






ΒΙΝΤΕΟ



ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΡΗΤΕΣ

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020

ΣΧΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ!


(17 Σεπτεμβρίου 2016)

Παναγιώτατε,


Ὡς πιστὸ τέκνο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, σεβόμενος τοὺς θεσμοὺς καὶ τὴν τάξη τῆς Ἐκκλησίας καὶ θέλοντας νὰ παραμείνω Ὀρθόδοξος μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς μου, σᾶς καταθέτω τὰ ἑξῆς:

Μέχρι τώρα ἀπευθυνόμασταν καθηκόντως εἰς τὴν Ἱερά Κοινότητα καὶ στὰ Μοναστήρια ὅπου ἀνήκουμε, διὰ νὰ δηλώσουμε τὴν ἀντίθεσή μας μὲ τὰ δικὰ σας οἰκουμενιστικὰ φρονήματα, τὶς δηλώσεις σας καὶ τὶς πράξεις σας.

Ἐξαντλήσαμε κάθε ἀνθρώπινη δυνατότητα μέσω γραμμάτων, ὁμιλιῶν καὶ παρεμβάσεων νὰ ἐπισημάνουμε τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο ποὺ ἀκολουθεῖ­τε ἐσεῖς καὶ ἡ ἀδιαφόρως χειραγωγούμενη, ἀπὸ ἐσᾶς, μοναστηριακὴ διοίκηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παρὰ καὶ τὴν προσφάτως δημοσίευση τῶν πρακτικῶν τῆς Διπλῆς Συνάξεως τοῦ Ἁγίου Ὄρους τοῦ 1979, ὅπου σύσσωμοι τότε οἱ Ἁγιορεῖτες ἀπορρίπτουν συλλήβδην τὴν ὕπαρξη χάριτος στοὺς Παπικοὺς ἀπευθυνόμενοι πρὸς τὸ Πατριαρχεῖο1. Καταδείξαμε ἐξαντλητικὰ τὸν ρόλο σας, ὡς πρωτεργάτη τῆς οἰκουμενιστικῆς ἀντίχριστης αἵρεσης. Ἀπειληθήκαμε, ἐκβιαστήκαμε καὶ ἐξοριστήκαμε, γιατὶ ἀντιστεκόμαστε στὴν πνευματικὴ χολέρα καὶ τὸν ψυχικὸ θάνατο ποὺ ἐμβάλλετε στὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, μέσω τῆς ἀντίθεης κακοδοξίας ποὺ ἐπιμόνως ὑπηρετεῖτε .

Τὸ ἄηθες, ἀντιπατερικὸ καὶ ἀνίερο πνεῦμα ποὺ διαπνέει ἐσᾶς καὶ τοὺς ἀνθρώπους τῆς αὐλῆς σας καὶ ποὺ κορυφώθηκε μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, δὲν σᾶς ἐπιτρέπει οὔτε κἂν νὰ μᾶς περάσετε ἀπὸ Συνοδικὸ δικαστήριο, ὅπου θὰ διαφαινόταν τὸ πόσο ἀντιστρατεύεστε τὸν Χριστό, τοὺς ἁγίους καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη. Φοβᾶστε, Παναγιώτατε, ὅτι ἂν τὸ κάνατε, ὁ ὑπνωτισμένος λαὸς ἴσως ξυπνοῦσε καὶ σᾶς πετοῦσε στὸν Βόσπορο, ὅπως ἔγινε καὶ μετὰ τὴν Φερράρα-Φλωρεντία. Ὡς εὐστόχως τὸ διετύπωσε κάποτε ὁ μακαριστὸς πατήρ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀπευθυνόμενος προσωπικῶς πρὸς τὸν ἐγκωμιαζόμενον ἀπὸ ἐσᾶς σήμερον ἀλλά τεκμηριωμένως γνωστὸ μασόνο Πατριάρχη Ἀθηναγόρα2 καὶ συνετάχθησαν σὲ αὐτὸ σήμερον ἀγωνιστὲς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας: «Παναγιώτατε, μυριάκις προτιμότερον νὰ ἐκριζωθῆ ὁ ἱστορικὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος καὶ νὰ μεταφυτευθῆ εἰς ἔρημόν τινα νησίδα τοῦ πελάγους, ἀκόμη δὲ καὶ νὰ καταποντισθῆ εἰς τὰ βάθη τοῦ Βοσπόρου, ἤ νὰ ἐπιχειρηθῆ ἔστω καὶ ἡ ἐλαχίστη παρέκκλισις ἀπὸ τῆς χρυσῆς τῶν Πατέρων γραμμῆς, ὁμοφώνως βοώντων: «Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τὰ τῆς Πίστεως».

Σύρετε τὴν Ὀρθοδοξία στὰ ὑπόγεια τῶν ἀσεβῶν διαβουλιῶν ποὺ πάντα τὴν μισοῦσαν. Σχίζετε τὴν Ἐκκλησία κατασκανδαλίζοντας τὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιο. Μετατρέπετε τὸ Ἅγιο Ὄρος – διὰ τῆς τυφλῆς καὶ βίαιης ὑπακοῆς ποὺ ἐπιβάλλετε – σὲ νεκρὸ ὄστρακο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἔχει φύγει ὁ Μαργαρίτης.

Δέν γνωρίζετε, Παναγιώτατε, ὅτι ὅποιος σχίζει τὴν Ἐκκλησία, δὲν τὸν ξεπλένει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἁμαρτία οὔτε τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου, ὡς λέγει ο Χρυσορρήμων Πατήρ, τοῦ ὁποίου τὸν θρόνον κατέχετε; Περιμέναμε ἀπὸ ἐσᾶς, Παναγιώτατε, νὰ ὀρθοτομήσετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Νὰ σταθεῖτε ἀντάξιος τοῦ ὑπουργήματός σας. Ἐσεῖς, ἀντὶ νὰ στηρίξετε τοὺς Ὀρθοδόξους στὴν Πίστη μας, προτρέπετε τοὺς αἱρετικοὺς νὰ παραμείνουν στὴν πλάνη τους, ὁδηγώντας ἔτσι τοὺς μὲν στὸν βόρβορο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοὺς δὲ στὴν αἰώνια καταδίκη νὰ παραμένουν ἀφώτιστοι καὶ ἔτσι νὰ ὁδηγηθοῦν ἀπὸ τὸν διάβολο στὴν αἰώνια κόλαση. Ἀμφοτέρων τὸ αἷμα τῶν ψυχῶν αὐτῶν θὰ ζητηθεῖ ἀπὸ τὰ χέρια σας. Μετανοῆστε ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, πρὶν αὐτὸ γίνει ἀναπόφευκτα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ὕστατη ἱκεσία σᾶς ἀπευθύνουμε, νὰ γίνετε Πατὴρ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὄχι πατὴρ τῶν ἐχθρῶν της. Ἀπολογηθεῖτε στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἢ ἀπαρνηθεῖτε τὶς «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» βλάσφημες κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θέσεις σας:

1. Ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας»3.

2. Ὅτι τὸ Κοράνιο (καὶ οἱ Γραφὲς τῶν ἄλλων θρησκειῶν) εἶναι «ἴσο μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτή4» καὶ ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό5.

3. Ὅτι πολλὲς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι προσωρινές6.

4. Ὅτι εἶναι «εὐλογημένη» ἡ Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων, ποὺ ἀπεκήρυξε ὁ ὑπ᾽ αὐτῶν σταυρωθεὶς Κύριος7.

5. Ὅτι ἡ βασικὴ ἀρχὴ τῆς Μασονίας, δηλαδὴ ἡ ἄποψη ὅτι: «ἕκαστος νὰ λατρεύῃ τὸν Ἕνα Θεὸν ὡς [=ὅπως] προτιμᾷ…». «Ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὴν εἰρηνικὴν συμβίωσιν τῶν ἀνθρώπων καὶ μάλιστα, αὐτῶν οἱ ὁποῖ­οι Τὸν λατρεύουν ἀνεξαρτήτως τῶν διαφορῶν, αἱ ὁποῖ­αι ὑπάρχουν εἰς τὴν πίστιν μεταξὺ τῶν τριῶν μεγάλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν8»,εἶναι ἀποδεκτή.

6. Ὅτι οἱ Ἱ. Κανόνες εἶναι: «Τείχη τοῦ αἴσχους9».

7. Ὅτι ἡ Ρωμαϊκὴ «ἐκκλησία» εἶναι κανονική, τὰ μυστήριά της ἔγκυρα10 καὶ ὁ Πάπας κανονικὸς Ἐπίσκοπος. Ὅτι ὁ Πάπας γιὰ ἐσᾶς εἶναι: «προφητικὸς ἀρχηγὸς ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου» καὶ «πρότυπον» καὶ «ἀδαπάνητος θησαυρὸς καὶ ὁδοδείκτης11».

8. Ὅτι οἱ συλλειτουργίες καὶ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι «ἀγάπη». Κάτι ποὺ, ὄχι μόνο δὲν δίδαξε ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ ἔπραξε τὸ ἀντίθετο μὲ στρατιὲς μαρτύρων.

9. Ὅτι οἱ καταδικασμένοι, ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, Μονοφυσίτες εἶναι «Ὀρθόδοξοι».

10. Ὅτι οἱ χειροτονίες τῶν Ἀγγλικανῶν εἶναι ἔγκυρες.12
11. Ὅτι ἡ Οὐνία εἶναι ἀποδεκτή.

12. Ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία, ἀνάμεσα στὶς 348 «ἐκκλησίες» – μέλη τοῦ Π.Σ.Ε – οἱ ὁποῖες διευθύνονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.13

13. Ὅτι: «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν (τὸ Σχίσμα) προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ!!!14

Ἀπὸ ἐσᾶς περιμένουμε:

1) Νὰ καταδικάσετε τὸν Οἰκουμενισμό, ὡς τὴν χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν αἰώνων.

2) Νὰ καταδικάσετε τὸ Π.Σ.Ε.

3) Νὰ καταδικάστε διὰ μίαν ἀκόμη φορὰ τὸν παπισμό.

4) Νὰ διορθώσετε τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα τοῦ ἡμερολογίου ποὺ διέπραξε ὁ καθηρημένος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος Μ. Μεταξάκης καταφέροντας ἀδυσώπητο πλῆγμα στὴν Ἐκκλησία.

5) Νὰ παύσουν τὰ σχίσματα ποὺ δημιουργήθηκαν τὸ 1924.

6) Νὰ καταδικάσετε τὶς ἠλεκτρονικὲς κάρτες μὲ τὸν δυσώνυμο ἀριθμὸ 666.

7) Νὰ διακηρύξετε τὴν ἐπίσημη διαχρονικὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας μας: Μόνο στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη ὑπάρχει τὸ πλήρωμα τῆς Χάριτος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐμεῖς εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ σᾶς φιλήσουμε καὶ τὰ πόδια καὶ νὰ σᾶς ἀγκαλιάσουμε ἂν ὀρθοτομήσετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ νὰ εἴμαστε στὸ πλευρὸ σας σὲ ὁτιδήποτε μᾶς χρειαστεῖτε. Ἂν ὅμως παραμείνετε στὰ Οἰκουμενιστικὰ σας σχέδια, τότε καθηκόντως, ἑπόμενοι τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ἐφαρμόζοντας τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, θὰ συνεχίσουμε τὴν διακοπὴ μνημοσύνου.

Μετὰ σεβασμοῦ καὶ ἀληθείας

Γέρων Σάββας


Σημειώσεις:
1. «Ὀρθ. Τύπος» φ. 2130/09.09.2016.
2. «Ὀρθ. Τύπος» φ. 2125/15.07.2016, ὅπου δημοσιεύθηκε ἡ ἀπόδειξη πληρωμῆς στὴ μασονικὴ στοά.
3. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 603, σελ. 15 καὶ «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 494, σελ. 23, Γενεύη 1994 . «Ἐπίσκεψις» 511/30-11-1994 καὶ Ὀρθόδοξος Τύπος» 11-9-2009, «Ἀδέσμευτος Τύπος» (Μήτση) 21/9/2004, «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀριθ. 523, σ. 12, Γενεύη 1995.
4. Ἀντιφώνηση πρὸς τὸν πρόεδρο τοῦ Ἰρὰν Mohamend Khatami στὶς 13-1-2002. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 606, σ. 2 . «Ὀρθ. Τύπος», 15/3/2002.
5.«ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 563, σ. 21.5. ww.romfea.gr/index.php?option =com_ content&task=view&id=3117&Itemid=2, Ἐκκλ. Πρακτορεῖο Εἰδήσεων www.amen.gr 20/1/2013.
6. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», 21/9/2003.
7. Νέα Ὑόρκη, 28η Ὀκτ. 2009. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης παραλαμβάνει τὸ βραβεῖο «Μακκαβαίων», μὲ τὸ ὁποῖο τὸν «τίμησε» ἡ Ἑβραϊκὴ Συναγωγὴ τῆς πόλης.
8. Ὁμιλία στὸ Μπαχρέϊν, στὶς 25−9−2000. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 588, σελ. 16 καὶ ἀπὸ μήνυμα ποὺ ἔστειλε στοὺς Μουσουλμάνους ὅλου τοῦ κόσμου μὲ τὴν εὐκαιρία τοῦ Ραμαζανίου. Ρεπορτὰζ τοῦ Νίκου Παπαδημητρίου στὸ “Flash” στὶς 16.12.2001.
9. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 423, 15/7/1989, σ, 6-7.
10. Πορίσματα Διορθόδοξου Συνεδρίου γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, Θεσσαλονίκη 2004, περ. «Θεοδρομία», τεῦχ. 4ο.
11. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 647, σελ. 2-3 30/4/2005. «Καθολική» 22/7/2003, ἐπίσημη ἐφημερίδα τῶν ΡΚαθολικῶν στὴν Ἑλλάδα.
12. Στεφανίδου Β., Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία, σ. 711.
13. «Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς 60ῆς ἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Π.Σ.Ε.», Θεοδρομία 1 (Ἰαν.–Μάρτιος 2008) σ. 145.

14. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» 15-6-1989, «Ἐκκλ. Ἀλήθεια» 16.12.1998 καὶ ἐφημερίδα «Νέοι Ἄνθρωποι» 26-2-1999.





ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΡΗΤΕΣ

Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ .


Ὁ χρόνος, κατά τήν πίστη μας, ἀποτελεῖ δωρεά τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο προκειμένου νά μετανοήσει. Ὅ,τι ζητεῖται ἐντέλει ἀπό τόν ἄνθρωπο εἶναι ἀκριβῶς ἡ μετάνοιά του. Καί μετάνοια σημαίνει νά ἀπομακρυνθῶ ἀπό ὅ,τι εἶναι ἁμαρτωλό καί νά στραφῶ πρός τόν Θεό μέ τή συνεπή τήρηση τοῦ θελήματός Του. Πῶς θά μάθω ὅμως μέ ἀκρίβεια τί εἶναι ἁμαρτία καί ποιό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ; Ἀκριβῶς στό σημεῖο αὐτό ἔχει κατεξοχήν τή θέση της ἡ Ἁγία Γραφή, ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Μέ τή μελέτη τοῦ αἰώνιου βιβλίου φωτίζεται ὁ σκοτισμένος ἀπό τήν ἁμαρτία νοῦς τοῦ ἀνθρώπου καί ἀρχίζει ὁ πιστός νά βλέπει γύρω του καθαρά: ποιό εἶναι τό ἀληθινό συμφέρον του, τί ζητᾶ ἀπό αὐτόν ὁ Θεός, ποιό εἶναι τό οὐσιῶδες καί ποιό τό ἐπουσιῶδες στή ζωή. 


Γιά τό θέμα τῆς μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔχουν ἀσχοληθεῖ καί ἔχουν γράψει πολλοί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Κι ὁ ὅσιος Παΐσιος, μολονότι δέν εἶναι Δάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τήν ἁγιασμένη ἐμπειρία του ἔχει κάτι σημαντικό νά μᾶς πεῖ. Ἄς τόν ἀκούσουμε καί ἄς τόν σχολιάσουμε. 

«Νά μήν προσπαθεῖς νά κατανοήσεις γραφικά χωρία μέ τή λογική. Ἐκεῖ δέν χωρᾶ ἡ λογική. Ἐσύ νά διαβάζεις καί ὅ,τι καταλάβεις. Ὅταν θά εἶναι πρός τό συμφέρον σου, θά σοῦ τό ἀποκαλύψει ὁ Θεός. Καί ἐγώ διαβάζω μερικές φορές καί δέν κατανοῶ κάτι. Καταλαβαίνω μόνο ὅτι ἐδῶ κάτι καλό λέει. Ὅμως φαίνεται ὅτι αὐτό το καλό δέν εἶναι γιά μένα κι ἔτσι τ’ ἀφήνω. 

Ἐκεῖνο πού ἔχει μεγάλη σημασία εἶναι νά κάνουμε αὐτά πού καταλαβαίνουμε, γιατί ἐμεῖς σήμερα ἔχουμε μιά τάση μόνο νά μαθαίνουμε. Στά σπίτια μας ἔχουμε μεγάλες βιβλιοθῆκες, παίζουμε τή “Φιλοκαλία” στά δάχυλα, ὅμως ἀπό πράξη τίποτα. 


Ἕνας μουσουλμάνος, ἐδῶ, στά μέρη τῆς Θράκης, μιά μέρα διάβασε τό Εὐαγγέλιο, ἐνθουσιάστηκε καί ἐπειδή ἦταν καλοπροαίρετος, πίστεψε ἀπό τά λόγια τοῦ Εὐαγγελίου ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός. Κατάλαβε ὅμως ἀπ’ ὅλο τό Εὐαγγέλιο τρία μόνο πράγματα · ὅτι πρέπει: α) νά ἀγαπᾶ τόν Θεό καί νά εὔχεται πρός Αὐτόν συνέχεια, γιά νά τόν βοηθᾶ, β) νά ἀγαπᾶ τόν πλησίον του καί γ) νά κάνει ὑπομονή σ’ ὅ,τι τοῦ συμβαίνει, γιά νά ὠφελεῖται ἡ ψυχή του. Αὐτά μόνο κατάλαβε, ἀλλά πῆγε καί βαπτίστηκε καί προσπαθοῦσε νά τηρεῖ αὐτά τά τρία πού κατάλαβε. 

Ὁ χότζας καί οἱ ἄλλοι μουσουλμάνοι, ἀνάμεσά τους καί οἱ συγγενεῖς, ὅταν κατάλαβαν ὅτι ἀπό μουσουλμάνος ἔγινε χριστιανός, τοῦ κήρυξαν τόν πόλεμο καί δέν τόν ἄφηναν σέ ἡσυχία. Ἐκεῖνος ὅμως ἐφάρμοσε τά τρία πράγματα πού εἶχε καταλάβει. Προσευχόταν συνέχεια στόν Θεό, ἀγαποῦσε τούς πλησίον του καί ἔκανε καί ὑπομονή. Αὐτό ὅμως εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά κάνει τούς μουσουλμάνους νά θαυμάζουν τήν καλωσύνη του καί ν’ ἀρχίζουν νά πιστεύουν στόν Χριστό καί νά βαπτίζονται. Κι ἔτσι καί τόν ἑαυτό του βοήθησε καί τούς συνανθρώπους του. 

Ἐμεῖς ὅμως, ἐπειδή δέν κάνουμε αὐτά πού γνωρίζουμε, ἀλλά γεμίζουμε συνέχεια τήν ψυχή μας μέ γνώσεις, μπερδευόμαστε καί δέν μποροῦμε οὔτε κἄν τόν ἑαυτό μας νά βοηθήσουμε καί νά τόν ἀπαλλάξουμε ἀπό τούς μάταιους λογισμούς. Οὔτε ἕνα “μουσουλμάνο” λογισμό δικό μας δέν μποροῦμε νά τόν κάνουμε “ὀρθόδοξο”». 

(Ἱερομ. Χριστοδούλου, ὁ Γέρων Παΐσιος, σσ. 226-227).

1. Ἡ Ἁγία Γραφή δέν κατανοεῖται μέ τή λογική· ἡ θεοπνευστία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 

Ἡ προτροπή τοῦ ὁσίου εἶναι σαφής: «Νά μήν προσπαθεῖς νά κατανοήσεις γραφικά χωρία μέ τή λογική». Γιατί ἄραγε; Ἡ Ἁγία Γραφή δέν εἶναι ἕνα ἁπλό βιβλίο γραμμένο ἀπό ταλαντούχους ἔστω ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι στηρίχθηκαν στίς δυνάμεις καί τή φαντασία τους γιά νά τό γράψουν. Οὔτε ὅμως πρόκειται γιά ἕνα σοφό βιβλίο, πού ἀποτυπώνει τήν ἐμπειρία τῆς ἀνθρώπινης σοφίας καί ἱστορίας. Τέτοια βιβλία, ἀνθρωπίνως σοφά καί ἐμπνευσμένα, ὑπάρχουν πολλά, εἶναι πιθανῶς πολλαπλῶς ὠφέλιμα, μά ὑπόκεινται πάντοτε στόν ἔλεγχο τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ λογική του μπορεῖ νά λειτουργήσει ὡς κριτήριο γιά νά τά δεχτεῖ ἤ νά τά ἀπορρίψει.

Ἡ Ἁγία Γραφή ἀποτελεῖ τό βιβλίο ἐκεῖνο, στό ὁποῖο καταγράφεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Ὁ ἴδιος ὁ Θεός διά τοῦ Πνεύματός Του ἐνέπνευσε πιστούς καί ἁγίους Του ἀνθρώπους, ὥστε νά ἀποτυπώσουν, μέ τίς δικές τους δυνάμεις ἀσφαλῶς, ὅσα Ἐκεῖνος ἔκρινε ἀπαραίτητα γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου. «Οὐ γάρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτέ προφητεία, ἀλλ’ ὑπό Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β΄ Πέτρ. 1, 21). Εἶναι λοιπόν βιβλίο θεόπνευστο καί ὡς θεόπνευστο ἀπαιτεῖ τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τοῦ ἀνθρώπου γιά τήν κατανόησή του. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἐκεῖνος πού διά τῆς λογικῆς καί μόνον θά θελήσει νά προσεγγίσει τήν Ἁγία Γραφή, οὐσιαστικά θά τή διαστρέψει. Ἀφοῦ γράφτηκε ἡ Ἁγία Γραφή ἐν Πνεύματι, ἄρα μόνον ἐν Πνεύματι μπορεῖ καί νά κατανοηθεῖ. 

Καί πράγματι· ὅσοι μέχρι σήμερα θέλησαν στηριγμένοι στίς δυνάμεις τους νά ἑρμηνεύσουν τό θεόπνευστο αὐτό βιβλίο, ὁδηγήθηκαν στήν αἵρεση, στή διαστροφή δηλαδή τῆς ἀλήθειας. Διότι ἔθεσαν τόν δικό τους λόγο ὑπεράνω τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ κρίνει τόν ἄνθρωπο· δέν κρίνεται ἀπό αὐτόν. Ἀπό τήν ἄλλη, ὅσοι προσήγγισαν μέ πίστη καί ταπείνωση τήν Ἁγία Γραφή ἔνιωσαν νά διανοίγονται οἱ ὀφθαλμοί τῆς καρδίας τους «τοῦ συνιέναι τάς Γραφάς». Τελικῶς, τό ἴδιο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ ὁδηγός τοῦ ἀνθρώπου στήν κατανόηση τῶν Γραφῶν. 

«Γιά τήν κατανόηση τῶν κειμένων τῆς Ἁγίας Γραφῆς δέν χρειάζεται ἀνθρώπινη σοφία, ἀλλά ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε, ἀφοῦ κατανοήσουμε τήν ἀληθινή σημασία τῶν κειμένων της, νά δεχθοῦμε ἀπό ἐκεῖ μεγάλη ὠφέλεια» (ἱερός Χρυσόστομος). 

Κι ἐπειδή τό Πνεῦμα αὐτό ἀποτελεῖ τήν ψυχή τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό καί ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔχει σαφῶς ἐκκλησιαστικό χαρακτήρα. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι πρό τῆς ἀναγνώσεως τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς στή Θεία Λειτουργία, ὁ ἱερέας ζητεῖ ἀπό τόν Θεό νά λάμψει στίς καρδιές τῶν πιστῶν καί νά διανοίξει τόν νοῦ τους γιά νά κατανοήσουν τά λόγιά Του: «Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, φιλάνθρωπε Δέσποτα, τό τῆς σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς, καί τούς τῆς διανοίας ἡμῶν διάνοιξον ὀφθαλμούς εἰς τήν τῶν εὐαγγελικῶν σου κηρυγμάτων κατανόησιν…». Ὅλοι γνωρίζουμε ἄλλωστε τήν ἀντίδραση τῶν δύο μαθητῶν στό χωριό Ἐμμαούς μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ: γεμᾶτοι θάμβος ἀπό τήν παρουσία τοῦ Κυρίου μαζί τους καί τή γιά δεύτερη φορά τέλεση ἀπό Αὐτόν τῆς Θείας Εὐχαριστίας, «ἐπιπλήττουν» τόν ἑαυτό τους λέγοντας: «Οὐχί ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν ἐν ἡμῖν, ὡς ἐλάλει ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ καί ὡς διήνοιγεν ἡμῖν τά γραφάς;» (Λουκ. 24, 32).

Ὥστε στήν Ἁγία Γραφή «δέν χωρᾶ ἡ λογική. Ἐσύ νά διαβάζεις καί ὅ,τι καταλάβεις. Ὅταν θά εἶναι πρός τό συμφέρον σου, θά σοῦ τό ἀποκαλύψει ὁ Θεός». 

2. Ἁγία Γραφή: ἡ γραπτή παράδοση τῆς Εκκλησίας.

Τό γεγονός ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή κατανοεῖται ὀρθά μέσα στά πλαίσια τῆς Ἐκκλησίας φανερώνει ὅτι τά κείμενά της δέν αὐτονομοῦνται. Μόνον στους αἱρετικούς Προτεστάντες ἔχουμε μιά αὐθαίρετη αὐτονόμηση καί ἀπολυτοποίηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, σάν νά εἶναι ἡ μοναδική πηγή τῆς ἀλήθειας. «Μόνη ἡ Γραφή» εἶναι τό βασικό τους δόγμα, πού ἀνοίγει βεβαίως, μαζί μέ τίς ἄλλες βασικές τους ἀρχές: «μόνη ἡ πίστη, μόνη ἡ χάρη», τόν δρόμο τῆς αὐθαιρεσίας καί τοῦ ἄκρατου ὑποκειμενισμοῦ. Ἀπό τήν ἄλλη, ἡ εὔκολη ὑπέρβαση τῆς αὐθεντίας τῆς Γραφῆς ἀπό τούς Ρωμαιοκαθολικούς, μέ τόν ὑπερτονισμό τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, ὁδηγεῖ σέ ἄλλου εἴδους αὐθαιρεσίες, γεγονός πού ἱστορικά ἐπισημαίνεται μέ τήν καθιέρωση δογμάτων, (π.χ. τό ἀλάθητο τοῦ πάπα, ἡ ἄσπιλη σύλληψη τῆς Θεοτόκου), ξένων πρός τήν ἀποκάλυψη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἐμπειρία τῆς πρώτης καί ἑνωμένης στή συνέχεια μιᾶς Ἐκκλησίας. 

Γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, πηγή τῆς ἀποκάλυψης εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί φορέας της τό ζωντανό σῶμα Του, ἡ Ἐκκλησία. Στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας λοιπόν ὑπάρχει ἡ παράδοση τῆς ἀποκάλυψης, ἐνῶ τμῆμα τῆς παράδοσης αὐτῆς ἀποτυπώθηκε γραπτῶς καί ἀπετέλεσε τήν Καινή Διαθήκη. Ἡ Καινή Διαθήκη, μαζί μέ τήν προφητεία γι’αὐτήν, τήν Παλαιά Διαθήκη, ἀπαρτίζουν τήν Ἁγία Γραφή. Ἔτσι ἡ Ἁγία Γραφή, ὡς προαναγγελία γιά τόν Χριστό (Π. Δ.) καί ὡς διακήρυξη τοῦ ἐρχομοῦ Του (Κ.Δ.), ἀποτελεῖ γιά τήν Ἐκκλησία τή γραπτή παράδοση, ἡ ὁποία γιά νά κατανοηθεῖ ὀρθά ἀπαιτεῖ τό φῶς τῆς ὅλης ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας, πού ὀνομάζεται Ἱερά Παράδοση. 

Κατά συνέπεια οὔτε μόνη ἡ Γραφή οὔτε μόνη ἡ Ἱερά Παράδοση, ὡς φορεῖς τῆς ἀποκάλυψης, μποροῦν νά μᾶς δώσουν τήν ἀλήθεια περί Χριστοῦ, ἀλλ’ ἡ Γραφή κάτω ἀπό τό φῶς τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως. Αὐτό σημαίνει ὅτι μιά ἀλήθεια εἶναι γνησίως χριστιανική, ὅταν ἀφενός ἔχει στήριγμα στή Γραφή καί ἀφετέρου ἑρμηνεύεται ἀπό τήν Ἱερά Παράδοση. Καί οἱ Προτεστάντες λοιπόν καί οἱ Ρωμαιοκαθολικοί ἐν προκειμένῳ, πού ἀπολυτοποιοῦν τόν ἕνα φορέα τῆς ἀποκάλυψης εἰς βάρος τοῦ ἄλλου, βρίσκονται ἐκτός τῆς ἀληθείας. 

3. Ὁ τρόπος μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 

Τό μέλος λοιπόν τῆς Ἐκκλησίας, ὁ κάθε χριστιανός, εἶναι ὑποχρεωμένος νά μελετᾶ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, γιά νά φωτίζεται καί νά ὀρθοποδεῖ στόν δρόμο τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ἀλλ’ ἡ μελέτη αὐτή χρειάζεται νά γίνεται μέ τόν τρόπο πού ὑποδεικνύουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Κι ὁ τρόπος αὐτός ἤδη ἐπισημάνθηκε προηγουμένως: νά γίνεται μέ πίστη καί μέ ταπείνωση. Χωρίς πίστη καί ταπείνωση ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ παραμένει ἑρμητικά κλειστός γιά τόν μελετητή του, καί μάλιστα λειτουργεῖ καί ἀρνητικά γιά τή ζωή του· τόν κάνει ὑπερήφανο καί χειρότερο.

Ἡ πίστη καί ἡ ταπείνωση αὐτή ὁδηγοῦν τόν χριστιανό στό νά μελετᾶ τήν Ἁγία Γραφή ἔμπρακτα· μέ προσπάθεια ἐφαρμογῆς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στή ζωή του. Κι ἡ ἐφαρμογή αὐτή θά τοῦ ἀποκαλύπτει σταδιακά τόν Θεό στήν καρδιά του. Διότι ὁ Θεός φανερώνεται ὄχι στόν μελετητή, ἀλλά στόν τηρητή τοῦ θελήματός Του. «Ὁ τηρῶν τάς ἐντολάς Αὐτοῦ, ἐν Αὐτῷ μένει καί Αὐτός ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰωά. 3, 24). 

«Μή λές, δέν γνωρίζω τό πρέπον καί ἑπομένως δέν ἁμαρτάνω πού δέν τό πράττω. Γιατί ἄν ἔκανες ὅσα καλά γνώριζες, θά σοῦ φανερώνονταν στή συνέχεια καί τά λοιπά, ὅπως βλέπεις καθώς προχωρεῖς τό ἕνα σπίτι μετά τό ἄλλο… Δέν σέ συμφέρει πρίν ἐργασθεῖς τά πρῶτα, νά μάθεις τά δεύτερα. Ἐπειδή ἡ γνώση φουσκώνει, δηλαδή φέρνει ὑπερηφάνεια ἐξαιτίας τῆς ἀργίας, ἐνῶ ἡ ἀγάπη οἰκοδομεῖ, γιατί ὑπομένει τά πάντα. Μελέτα τά λόγια τῆς θείας Γραφῆς μέ τήν πράξη καί μήν ἐπεκτείνεσαι σέ πολυλογία, ὑπερηφανευόμενος γιά σκέψεις θεωρητικές. Ἐκεῖνος πού ἄφησε τήν πράξη καί βασίζεται σέ μιά ἁπλή γνώση, ἀντί γιά δίκοπο μαχαίρι κρατᾶ καλαμένιο ραβδί, τό ὁποῖο σέ καιρό πολέμου, κατά τή Γραφή, θά τοῦ τρυπήσει τό χέρι καί θά μπεῖ μέσα σ’αὐτό καί θά τοῦ βάλει τό φυσικό δηλητήριο προτοῦ τοῦ τό βάλουν οἱ ἐχθροί» (ἅγιος Μάρκος ὁ ἀσκητής). 

Τίς παραπάνω ἀλήθειες ἐπισημαίνει καί ὁ ὅσιος Παΐσιος: «Ἐκεῖνο πού ἔχει μεγάλη σημασία εἶναι νά κάνουμε αὐτά πού καταλαβαίνουμε, γιατί ἐμεῖς σήμερα ἔχουμε μιά τάση μόνο νά μαθαίνουμε». «Πρᾶξίς ἐστιν θεωρίας ἐπίβασις» κατά τούς Πατέρες. Ἀπό τήν πράξη προχωρᾶμε στή θεωρία καί τή γνώση. 

4. Ἡ ἱεραποστολή τοῦ μελετῶντος τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.

Τά λεγόμενα τοῦ ὁσίου Παϊσίου μᾶς ἐπισημαίνουν καί μιά ἄλλη πτυχή τοῦ μελετητῆ τῆς Ἁγίας Γραφῆς· τήν ἱεραποστολική του δράση. Αὐτός πού ὀρθά μελετᾶ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἐπιδρᾶ καί στούς γύρω του, πολλές φορές κατά τρόπο ἀνεπίγνωστο στόν ἴδιο. Ὄχι μόνο δηλαδή ἔχει τή δυνατότητα λόγω τῆς γνώσεως τῶν Γραφῶν νά φωτίζει καί τούς ἄλλους μέ τόν λόγο του, μετά τόν φωτισμό τόν δικό του, μά μέ τή φωτισμένη πιά ζωή του γίνεται ὁδοδείκτης καί γι’ ἄλλους συνανθρώπους του. «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων – εἶπε ὁ Κύριος - ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 5, 16). Ὁ ὅσιος Γέροντας μνημονεύει τόν μουσουλμάνο τῆς Θράκης. Ἐφάρμοσε ἐκεῖνος ὅ,τι κατάλαβε ἀπό τό Εὐαγγέλιο καί ἡ συνέπειά του αὐτή ὁδήγησε σιγά-σιγά καί τούς ἄλλους μουσουλμάνους στήν πίστη στόν Χριστό.

Πρόκειται, πέρα ἀπό τόν παραπάνω λόγο τοῦ Χριστοῦ, καί γιά τήν ἐπισήμανση τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν μαθητή του Τιμόθεο. Μελέτα, τοῦ γράφει, τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, μένε σ’ αὐτόν καί ἡ προκοπή σου θά γίνεται φανερή σέ ὅλους. «Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπή φανερά ᾖ ἐν πᾶσι» (Α΄ Τιμ. 4, 15).

Ἄν εἴχαμε διάθεση γιά πραγματική σχέση μέ τόν Χριστό, ἄν ἀγαπούσαμε τόν Θεό καί τόν λόγο Του, ἡ παρουσία μας στόν κόσμο καί τό περιβάλλον μας θά ἦταν καταλυτική. Ὄχι τόσο ὁ λόγος μας, ἀλλά κυρίως ἡ ζωή μας θά κέρδιζε τούς συνανθρώπους μας. Γιατί, ἁπλούστατα, θά τούς ἕλκυε καί θά τούς γοήτευε ἡ ἐκπεμπόμενη ἀπό ἐμᾶς χάρη τοῦ Θεοῦ.



ΠΗΓΗ

Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί ρίχνουν τίς μάσκες τους!


Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί ρίχνουν τίς μάσκες τους!
Οὐνιτίζουν, παπίζουν, οἰκουμενίζουν καί ἀνοίγουν τόν δρόμο γιά τόν Ἀντίχριστο καί τήν Πανθρησκεία του! (βίντεο)


Τί ἄλλο πρέπει νά γίνει ὥστε νά ἐννοήσουν οἱ πλεῖστοι ἐκ τῶν Ἀρχιποιμένων τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καί ὅσοι Ὀρθόδοξοι κληρικοί καί λαϊκοί συμφωνοῦν μαζί τους, πώς τό σχισματικό «ἐκκλησιαστικό» μόρφωμα τῶν Οὐκρανῶν τοῦ Ἐπιφανίου εἶναι ὁ Δούρειος Ἵππος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου, μέσα στά σπλάχνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας οἰκουμενικῶς;


Διεξήχθη οἰκουμενιστική συμπροσευχή ἐν Κιέβῳ τῶν σχισματικῶν Οὐκρανῶν, παρουσίᾳ Ὀρθοδόξων;…, Οὐνιτῶν (κρυφοπαπικῶν…), Προτεσταντῶν καί ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί Ἑβραίων, μέ ἀπώτερο στόχο τήν «ἕνωση» ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν (Ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶν…), ἀλλά ὅλων τῶν θρησκειῶν (ἐφόσον παρίστατο καί Ἑβραῖος ἐκπρόσωπος), μέ προεξάρχουσα ἀναφορά στό πρόσωπο καί στίς «ἰδέες» τοῦ Πάπα Φραγκίσκου! Πατριάρχα Βαρθολομαῖε κάνατε τόσον κόπο νά χαρίσετε ἀφειδῶς «Αὐτοκεφαλία» στούς ἀκέφαλους καί ἀκάλυπτους ἀπό πλευρᾶς ὀρθοδόξου νομιμότητος καί τελικά τό ἐπίτιμο πρόσωπο ἀναφορᾶς εἶναι ὁ Πάπας! Πρωτοστατήσατε, ἀλλά ἔρχεσθε δεύτερος καί χωρίς καμμία ἀναφορά σέ Ἐσᾶς ἐν προκειμένῳ καί μέ τήν καταραμένη «ἀλάθητη» πρωτειά νά διατηρεῖται στά δόλια χέρια τοῦ Πάπα!

Ἀνάμεσα σέ αὐτά πού δήλωσε ὁ ἐκπρόσωπος τῶν σχισματικῶν Οὑκρανῶν «Ἐπίσκοπος» Ἀλέξανδρος Ντραμπίνκο, ἦταν καί τό ἑξῆς:

«Οι πράξεις του Αγίου Πατρός είναι τόσο γεμάτες από ενέργεια της αγάπης και ελέους που η καρδιά μας αισθάνεται αναμφισβήτητα ότι είναι κάτι πραγματικό. Το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου είναι μια συγκεκριμένη πρόκληση για εμάς ορθόδοξους και μια πρόκληση για τους χριστιανούς στον πλανήτη γενικά»

Σχόλιο:

Ὁ αἱρετικός Πάπας προσφωνεῖται «Ἄγιος Πατήρ»! Ὁ αἱρετικός Πάπας καί τέκνο τοῦ ψεύδους καί τοῦ Διαβόλου, ἐξυμνεῖται γιά τήν «ἀγάπη» καί τό «ἔλεός» του ὡς «πραγματικά»! Ὁ αἱρετικός Πάπας σερβίρεται ὡς ὁ ἐμπνευστής τῆς «ἕνωσης» τῶν Ὀρθοδόξων μέ ὅλους τούς ὑπόλοιπους αἱρετικούς «χριστιανούς» τοῦ πλανήτη! Ὁ κατ’ ἐξοχήν ἀντιπρόσωπος καί πρόδρομος, θά λέγαμε, τοῦ ἐπερχομένου παγκόσμιου θρησκευτικοῦ πλανητάρχη, τοῦ Ἀντιχρίστου!

Κι ὅλα αὐτά ἐκ στόματος τοῦ σχισματικοῦ ἐκπροσώπου τῆς ΟΕΟ, Ἀλεξάνδρου Ντραμπίνκο!

Μεταφέρω τόν ὑπόλοιπο λόγο τοῦ Ντραμπίνκο καί τό ρεπορτάζ πού δημοσιεύθηκε ἐδῶ:https://spzh.news/gr/news/68212-idei-papy-franciska--vyzov-dlya-nas-pravoslavnyh--drabinko


Ο «επίσκοπος» της ΟCU οικοδόμησε την ομιλία του γύρω από την «Σύντομη ιστορία του Αντίχριστου», που γράφτηκε από τον Ρώσο θρησκευτικό στοχαστή Βλαντίμιρ Σολοβιέφ. Ο Ντράπινκο υπενθύμισε στους κληρικούς των Ουνιτών και των Προτεσταντικών Εκκλησιών, καθώς και στους Εβραίους και εκπροσώπους άλλων εκκλησιαστικών οργανισμών που είχαν συγκεντρωθεί για την «προσευχή» ότι σε αυτή την ιστορία ο Σολοβιόφ περιέγραψε τη ψευδο-Παντορθόδοξη Σύνοδο που συγκάλεσε ο εχθρός της ανθρώπινης φυλής για να εδραιώσει την εξουσία του σ’ αυτήν τη «σύνοδο».

Ο αντίπαλος του Χριστού έθεσε το ερώτημα στους συμμετέχοντες της «συνόδου»: τι είναι σημαντικό για αυτούς στον Χριστιανισμό, υπενθύμισε ο «ιεράρχης» της ΟCU. Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε αυτή την ερώτηση διαφορετικά και μόνο ο ορθόδοξος Γέροντας Ιωάννης είπε ότι γι’ αυτόν η Κεφαλή στον Χριστιανισμό είναι ο Χριστός. Ο «επίσκοπος» της νέας εκκλησιαστικής δομής συνέκρινε την κοσμοθεωρία αυτού του δίκαιου γέροντος με τις ιδέες του Πάπα Ρώμης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτός όχι μόνο θα επαναλάμβανε τα λόγια του χαρακτήρα του Σολοβιόφ, αλλά θα έλεγε και περισσότερα από όσα θα μπορούσε να πει ένας Ορθόδοξος δίκαιος.

Σχόλιο:

Ξεκάθαρη ἐξύμνηση τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα, τόν ὁποῖον ὁ σχισματικός Ὀρθόδοξος;… Οὐκρανός ἀναβιβάζει πιό πάνω ἀπό ἕναν Ὀρθόδοξο δίκαιο! Κατά τ’ ἄλλα, οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί εἶναι «Ὀρθόδοξοι» καί ὄχι κρυφο-ουνίτες, παπολάγνοι, οἰκουμενιστές… καί ἡ ἀναγνώρισή τους ἀποτελεῖ μόνο «διοικητικό» ὀλίσθημα ἐκ Φαναρίου καί ὄχι ΚΑΙ δογματικό κατά κόρον!

Συνεχίζει τό ρεπορτάζ:

«Ο πιο σημαντικός για μας είναι ο Χριστός. Αυτά τα λόγια συμφωνούν με την κοσμοθεωρία του σημερινού ποντίφικα της Ρώμης, Αγιωτάτου πατρός Φραγκίσκου, που θα μπορούσε να προσθέσει: ο πιο σημαντικός για μας στον Χριστιανισμό είναι ο ίδιος ο Χριστός και το Έλεός Του <...> – είπε ο Ντραμπίνκο. – Ο Άγιος Πατέρας μας προτείνει στην ουσία μια νέα οικουμενική χριστιανική ταυτότητα. Μια ταυτότητα που δεν βασίζεται σε θρησκευτικούς θησαυρούς, αλλά στην αποτελεσματική Ευαγγελική αγάπη».

Σχόλιο:

Ὁ «Ἁγιότατος Πατέρας Πάπας», μᾶς ἀποκαλύπτει χωρίς μάσκα ὁ σχισματικός Ὀρθόδοξος;… Οὐκρανός, πράττει καλά πού προτείνει μία «νέα οἰκουμενική χριστιανική ταυτότητα» (βλέπε Νέα Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου) χωρίς θρησκευτικούς θησαυρούς (δηλαδή χωρίς ὀρθά δόγματα!), ἀλλά πού εἶναι βασισμένη στήν ἀπροϋπόθετη ψευδοαγάπη (σαφῶς ὄχι αὐτήν πού συνιστᾶ τό Εὐαγγέλιο), ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ νά «ἑνώσει» καί νά συμβιβάσει τά ἀσυμβίβαστα, δηλαδή τόν Ἀληθινό Θεό μέ τά δαιμόνια τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἐθνῶν!

Ο «επίσκοπος» της ΟCU στην ομιλία του στην πραγματικότητα έβαλε αντίθετα στον χριστό τα δόγματα της Εκκλησίας.

«Οι δογματικές διατυπώσεις μπορεί να χωρίζουν, ενώ μόνο το πιο ακριβό μαργαριτάρι του Χριστιανισμού μπορεί μόνο να ενώσει εμάς, τόσο διαφορετικούς και ανόμοιους μεταξύ τους, ο Χριστός», – κατέληξε.

Σχόλιο:

Τρικυμία ἑν κρανίῳ. Τά δόγματα καί ὅρια φυλακῆς τῆς ὀρθῆς Πίστεως πού ἔθεσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, τό Εὐαγγέλιό του καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, κατά τόν Ντραμπίνκο παρουσιάζονται ὡς κακά διότι «χωρίζουν» τούς Ὀρθοδόξους ἀπό ὅλους τούς ἄλλους.

Καί ποῦ εἶναι τό κακό; Μήπως ἑνώνεται ἡ εὐωδία μέ τήν δυσωδία καί ἡ καθαρότητα μέ τήν ἀκαθαρσία; Ὁ Χριστός ἑνώνει ὅλους ὅσους καλῇ τῆ προαιρέσει καί τῇ ἐλευθέρᾳ βουλήσει τους ἐπιθυμοῦν νά ἀσπασθοῦν τήν ὀρθή Πίστη καί τά ὀρθά δόγματά της, γιά τήν σωτηρία τους καί γιά τήν ἀγάπη Του.

Ὁ Χριστός στόν ὁποῖον ἀναφέρεται ὁ σχισματικός Οὐκρανός, σίγουρα δέν εἶναι ὁ ἀληθινός Χριστός, ἀλλά ὁ Ἀντίχριστος!
Ὁ Ἀληθινός Χριστός ἦλθε γιά νά χωρίσει τά πρόβατα ἀπό τά ἐρίφια καί δέν τά «ἑνώνει» σέ ἕνα παρδαλό ἀνομοιογενές κοπάδι.

Ὁ Ἀληθινός Χριστός ἦλθε γιά νά βάλει μάχαιρα καί νά χωρίσει αὐτούς πού Τόν ἀκολουθοῦν ἀπό αὐτούς πού δέν Τόν ἀκολουθοῦν καί πού ἑρμηνεύουν τόν Λόγο Του καί τίς ἐντολές Του σύμφωνα μέ τά δικά τους ἀνθρώπινα ἐντάλματα καί τοῦ εἰσηγητῆ τους Διαβόλου καί πατέρα τοῦ ψεύδους.

Ὅσοι Ἀρχιποιμένες τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας πού ἀναγνωρίζουν τούς σχισματικούς Οὐκρανούς, καθώς καί κληρικοί καί λαϊκοί πού συμφωνοῦν μαζί τους, συνεχίζουν μετά ἀπ’ ὅλα αὐτά νά ἐμμένουν στήν ἐσφαλμένη στάση τους, στρώνουν τό χαλί τῆς Πανθρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου! Ἄς τό καταλάβουν ἐγκαίρως καί πρίν νά εἶναι ἀργά.

Καλή μετάνοια.
(https://www.youtube.com/watch?v=vJyIGBBdkuc&feature=youtu.be)

Υπενθυμίζεται ότι τον Νοέμβριο του 2019 ο Ντράπινκο προσευχήθηκε με τους Ουνίτες και τους Καθολικούς στις Βρυξέλλες, ενώ τον Ιανουάριο του 2020 χάρισε στον επίσκοπο των Ουνιτών την Παναγία του Μητροπολίτη Βλαντίμιρ (Σαμποντάν).



ΠΗΓΗ


Μιαρό συλλείτουργο στην Ιερά Μονή Οσίου Διονυσίου εν Ολύμπω.


Αναμεταδόθηκε από το 4Ε για να το δουν όλοι. Παρουσία των τοπικών αρχών, Ιερέων, Μοναχών, Μοναζουσών και λαϊκών, 
ετελέσθη μιαρό συλλείτουργο στην Ιερά Μονή Οσίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
–Προεξήρχε ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων (Καλαφάτης) ως απεσταλμένος του πατρ. Βαρθολομαίου. Συλλειτούργησαν οι:

–Μητροπολιτης Τριπόλεως, Yπέρτιμος και Έξαρχος Λιβύης Θεοφύλακτος (Τζουμέρκας) -Πατρ. Αλεξανδρείας

–Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ (Φραγκάκος)

–Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος Γεώργιος (Χρυσοστόμου)

–ΨευδοΟλβίας σχισματικός Επιφάνιος





Συλλειτούργησαν και οι:

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Νικάνορος Ζάβορδας Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ


Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Σπαρμού Ολύμπου Αρχιμανδρίτης Νικάνωρ


Παρευρέθησαν και πατέρες από την Ιερά Μονή Φιλοθέου (δεν διευκρίνισε ποια) και Μοναχές από άλλες Μονές.

Τοπικές Αρχές -Αντιπεριφερειάρχης Πιερίας Σοφία Μαυρίδου, Δήμαρχος Λιτοχώρου, Στρατιωτικοί, Αστυνομικοί, Λιμενικοί και άλλοι.

Να μην ξεχάσουμε και τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Οσίου Διονυσίου εν Ολύμπω Μάξιμο (Κυρίτση)


Πανηγ. Αρχιερ. Συλλείτουργο- Ι. Μονή Οσίου Διονυσίου Ολύμπου 23.1.2020

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020

«Οἰκουμενικήν Σύνοδον» διά την «Ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν»!


ΑΛΛΟΣ ἕνας ἐφιάλτης ἦρθε στὴ δημοσιότητα τὸν τελευταῖο καιρό. Τὸ σκοτεινὸ Βατικανό, σὲ συμφωνία καὶ συνεργασία μὲ τὸ Φανάρι, τὸ Καντέρμπουρι καὶ τὶς πολυάριθμες προτεσταντικὲς κοινότητες σχεδιάζουν «Οἰκουμενικὴ Σύνοδο» τὸ 2025, στὰ πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν 1700ων χρόνων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325), μὲ τὴ συμμετοχὴ ὅλων τῶν χριστιανικῶν «ἐκκλησιῶν», στὴν ὁποία θὰ ἀποφασισθεῖ ἡ ἕνωσή τους! 


Ὁ ἔγκριτος δημοσιογράφος κ. Μ. Κεῖος δημοσίευσε καὶ σχολίασε ἄρθρο τοῦ John L. Allen Jr. συντάκτη τοῦ Crux, ὁ ὁποῖος εἰδικεύεται στὴν κάλυψη τοῦ Βατικανοῦ καὶ τῆς «καθολικῆς ἐκκλησίας». Σὲ πρόσφατο ἄρθρο του ἀποκαλύπτει κατ’ ἀρχὴν καὶ ἐπιβεβαιώνει τὸ λόγο τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου στὸ Ἅγιο Ὄρος ὅτι «ἡ ἐπανένωση μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἶναι πλέον ἀναπόφευκτη». Ὁ λόγος του αὐτὸς δὲν ἦταν τυχαῖος, διότι «…ὁ Φραγκίσκος καὶ ὁ Βαρθολομαῖ­ος μίλησαν γιὰ τὴ διοργάνωση κάποιου εἴδους “οἰκουμενικῆς συνόδου” μαζὶ τὸ 2025, γιὰ νὰ σηματοδοτήσει τὴν 1.700ή ἐπέτειο τοῦ Συμβουλίου τῆς Νίκαιας καὶ τοῦ περίφημου θρησκεύματος, ποὺ ἔχουν καὶ οἱ δύο ἐκκλησίες»! Καὶ συνεχίζει ὁ διάσημος καὶ ἔγκυρος συντάκτης τοῦ Crux: «ἀπὸ πλευρᾶς Βατικανοῦ ὅλες οἱ ἐνδείξεις τείνουν πρὸς ἕνα σχέδιο, ποὺ τὸ ἁπλὸ ποίμνιο δὲν γνωρίζει. (κι αὐτὸ διότι) στενεύουν καὶ οἱ ἑκατέρωθεν δηλώσεις περὶ πλήρους ἑνότητας πληθαίνουν» (Ἱστ. Πενταπόσταγμα)! 

Πρῶτο στάδιο εἶναι τὰ «δωράκια» (κλεμμένες εἰκόνες, «λείψανα», κ.λπ.) τοῦ Βατικανοῦ, γιὰ νὰ δείξει τὰ δῆθεν «ἀδελφικά» του αἰσθήματα πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, γιὰ νὰ ἀμβλυνθοῦν οἱ ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων. Δεύτερο στάδιο οἱ συμπροσευχές. Τὸ τρίτο στάδιο θὰ εἶναι ἡ «ἕνωση» μέσῳ τῆς «Οἰκουμενικῆς Συνόδου» τοῦ 2025! Ἂς εἴμαστε ἕτοιμοι, γιὰ νὰ ἀντισταθοῦμε καὶ νὰ ματαιώσουμε τὴ φρικώδη νέα «Φερράρα – Φλωρεντία»!

Θὰ θέλαμε νὰ ἐπιμείνουμε στὴν ἑτοιμαζόμενη παγχριστιανικὴ «Οἰκουμενικὴ Σύνοδο» τοῦ 2025, ἡ ὁποία θὰ ἀποφασίσει γιὰ τὴν «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν». Τὸ παναιρετικὸ Βατικανὸ θὰ ζητήσει ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, τοὺς αἱρετικοὺς ἀντιχαλκηδόνιους, καὶ τὶς πολυάριθμες προτεσταντικὲς «ἐκκλησίες», νὰ ἑνωθοῦν κάτω ἀπὸ τὴν «πρωτιὰ» τοῦ «ἀντιπροσώπου τοῦ Χριστοῦ», τοῦ «πάπα». 

Δυσ­τυχῶς οἱ πληροφορίες λένε, πὼς οἱ «δικοί μας» ὀρθόδοξοι, θιασῶτες τῆς οἰκουμενικῆς κινήσεως, βρίσκουν τὴν ἰδέα «καλὴ» καὶ θεωροῦν τὴν ἐπέτειο «ἑορτασμοῦ» τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὡς εὐκαιρία γιὰ τὴν ἑνότητα τοῦ κατακερματισμένου κόσμου! Ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται τὸ καταχθόνιο αὐτὸ σχέδιο εἶναι ἀπὸ παλιὰ σχεδιασμένο καὶ ἁπλὰ τώρα δημοσιοποιήθηκε, γιὰ εὐνόητους λόγους. Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰώνα ἀποχαρακτηρίστηκαν οἱ παπικοί, οἱ ἀγγλικανοί, οἱ κόπτες καὶ οἱ προτεστάντες ὡς αἱρετικοὶ καὶ λογίστηκαν οἱ θρησκευτικές τους κοινότητες ὡς «ἐκκλησίες». 

Διατυπώθηκαν οἱ βλάσφημες κακοδοξίες: «Θεωρία τῶν Κλάδων», τῆς «διῃρημένης ἐκκλησίας», τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας» καὶ τῆς «συνεχοῦς ἀνάπτυξης τῆς θεολογίας», προκειμένου νὰ βρίσκουν «θεολογικὰ ἐρείσματα», γιὰ τὴν «δεδομένη ἀόρατη ἑνότητα τῶν χριστιανῶν»! Ἡ Β΄ Βατικανὴ «Σύνοδος» ἀναγνώρισε ὅλες τὶς αἱρετικὲς κονότητες ὡς «ἐκκλησίες», ὅπως καὶ ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου.

Μάλιστα ἀπορρίφτηκε ἐπιδεικτικὰ νὰ μὴ ὀνομαστεῖ αὐτὴ «οἰκουμενική», διότι …δὲν συμμετεῖχαν σ’ αὐτὴ ὅλοι οἱ χριστιανοί, ἤτοι ὁλόκληρη, ἡ «ἀόρατη ἐκκλησία»! Αὐτὴ θὰ συμμετάσχει στὴν «Σύνοδο» τοῦ 2025, θὰ ὀνομαστεῖ «οἰκουμενικὴ» καὶ θὰ λογιστεῖ «ἁρμόδια», γιὰ νὰ ἑνώσει τὸν κατακερματισμένο Χριστιανισμό! Ὄντως δαιμονικὸ σχέδιο, τὸ ὁποῖο ὀφείλουμε νὰ ἀγωνιστοῦμε, γιὰ νὰ τὸ ματαιώσουμε!



ΠΗΓΗ

Ὁ Πάπας ἐγχειρίζει την Μακεδονίαν εἰς τας ΗΠΑ και οἱ Προκαθήμενοι Ἀθηνῶν και Κων/λεως θα τον ὑποδεχθοῦν με τιμάς εἰς την Θεσσαλονίκην!


Τὸν προσεχῆ Μάϊον ἀναμένεται νέα ἐπίσκεψις τοῦ Πάπα Φραγκίσκου εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ συγκεκριμένα περιοδεία εἰς τὴν Μακεδονίαν μὲ συνοδείαν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου καὶ τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου. Ὁ λαὸς ὅμως καθεύδει τὸν νήδυμον, καθὼς κανεὶς δὲν τὸν ἐνημερώνει διὰ τὰς κινήσεις τοῦ Πάπα σχετικῶς μὲ τὰ ἐθνικά μας ζητήματα.

Ὁ Πάπας ἦτο ὁ πρῶτος θρησκευτικὸς καὶ πολιτικὸς ἡγέτης ποὺ ἐπεσκέφθη τὰ Σκόπια πέρυσι, ἀναγνωρίζων αὐτά ὡς Μακεδονία, οὔτε κἄν ὡς «Βόρεια Μακεδονία». Αἱ ἐνέργειαι ὅμως αὐτοῦ δὲν σταματοῦν ἐκεῖ.

Τὴν 17ην Ἰανουαρίου 2020 εἰς τὴν ἐπίσημον σελίδα τοῦ Βατικανοῦ ἀνηρτήθησαν αἱ κινήσεις τῆς διπλωματίας τοῦ Πάπα εἰς τὰ Σκόπια:

«Ὁ Ἀποστολικὸς Νούντσιος στὴ Μακεδονία κατὰ τὴ διάρκεια τῆς διήμερης παραμονῆς του στὰ Σκόπια στὶς 17 Δεκεμβρίου 2019 μαζὶ μὲ τὸν ἐπίσκοπο Κίρο Στογιάνο συναντήθηκαν μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τῆς Ἀχρίδας καὶ Μακεδονίας Στέφανο.

Κατὰ τὴ συνάντηση, ὁ Πεκοράρι διαβίβασε στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Στέφανο τοὺς χαιρετισμοὺς τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καὶ στὴ συνέχεια οἱ συνομιλητὲς ἀναφέρθηκαν στὸ ἱστορικὸ γεγονὸς τῆς ἀποστολικῆς ἐπίσκεψης στὶς 7 Μαΐου 2019 καὶ στὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὴ Μακεδονία, καθὼς καὶ στοὺς λόγους του γιὰ ἐνθάρρυνση καὶ ἐλπίδα, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν σημαντικὴ συμβολὴ στὴν οἰκοδόμηση τῆς ἑνότητας καὶ τῆς συνύπαρξης.

«Μέσω τῶν δημοσιευμάτων τῶν μέσων ἐνημέρωσης μπορέσαμε νὰ δοῦμε τὰ γεγονότα ποὺ μᾶς σημάδεψαν τὸ τελευταῖο ἔτος. Μεταξὺ ἄλλων ἡ ἄφιξη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὴ Μακεδονία ἦταν ἱστορικὴ καὶ ἦταν ἡ σπουδαιότερη. Εἴμαστε εὐγνώμονες γιὰ τὴν ἄφιξή του καὶ γιὰ τὴν ἀνάμνηση τῶν ὁμιλιῶν του στὸ ἀκροατήριό του. Ἐπίσης μεταφέρω στὴν Ἁγιότητά του τοὺς χαιρετισμούς μου καὶ προσβλέπουμε στὴ δεύτερή του ἔλευση»- δήλωσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἀχρίδας καὶ Μακεδονίας Στέφανος.

Στὸ τέλος τῆς ἐγκάρδιας συν­άντησης οἱ συνομιλητὲς ἀντάλλαξαν δῶρα καὶ ὁ Ἀποστολικὸς Νούντσιος δώρισε στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Στέφανο μία εἰδικὴ ἔκδοση τῆς ἀποστολικῆς ἐπίσκεψης στὴ Βουλγαρία καὶ τὴ Μακεδονία, ποὺ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸν Ἀποστολικὸ Νούντσιο».

Ἑπομένως, ὁ Πάπας ἀποκαλεῖ τὰ Σκόπια ὡς «Μακεδονία», ἐκδίδει πολυτελεῖς τόμους μὲ τὸ ὄνομα «Μακεδονία», ἀποκαλεῖ τὸν σχισματικὸν Προκαθήμενον τῶν Σκοπίων «Ἀρχιεπίσκοπο Ἀχρίδος καὶ Μακεδονίας» καὶ ἐκδίδει δελτία τύπου εἰς γλῶσσαν ποὺ ἐπισήμως ἀποκαλεῖ «Μακεδονική».

Ἡ ἐπίσκεψις αὐτὴ ἐνῶ συνέβη τὴν 17ην Δεκεμβρίου 2019 ἀνεκοινώθη ἕνα μῆνα ἀργότερα. Διατί; Εἶχε μεσολαβήσει ἡ μετάβασις τοῦ κ. Ζόραν Ζάεφ εἰς τὸν Πατριάρχην Κων/λεως τὴν 14ην Ἰανουαρίου 2020, ὅπου ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐδέχθη ἐκ νέου τὸ αἴτημα διὰ αὐτοκεφαλίαν εἰς τὰ Σκόπια. Μετά τρεῖς ἡμέρας, τὴν 17ην Ἰανουαρίου 2020, ὁ Πατριάρχης δέχεται ἐπίσκεψιν ἀπὸ τὸν κ. Samuel Brownback, τὸν ἐπικεφαλῆς τῆς ὑπηρεσίας τοῦ ΥΠΕΞ τῶν ΗΠΑ διὰ θέματα διεθνοῦς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. Τρεῖς ἡμέρας ἀργότερα, ὁ κ. Samuel Brownback ἔχει ὀργανώσει δεξίωσιν διὰ τὸν Πάπαν καὶ ἄλλους θρησκευτικοὺς ἡγέτας εἰς Ρώμην.

Ὁ κ. Σαμουὴλ Brownback εἶπε τὰ ἑξῆς, συμφώνως πρὸς δημοσίευμα τῆς ἱστοσελίδος vatican-insider τῆς 20ῆς Ἰανουαρίου 2020:

«Ὁ Samuel Brownback, Πρεσβευτὴς τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν γιὰ τὴν θρησκευτικὴ ἐλευθερία, εἶναι πεπεισμένος ὅτι μόνο ὁ συνδυασμὸς δυνάμεων θὰ ἐπιτρέψει σὲ πολιτικούς, διπλωματικοὺς καὶ θρησκευτικοὺς ἡγέτες νὰ πραγματοποιήσουν ἀλλαγὲς ποὺ θὰ ὁδηγήσουν στὴν εἰρήνη τὶς πολυάριθμες συγκρούσεις ποὺ κυμαίνονται σήμερα στὸν κόσμο. «Ἂν οἱ διπλωμάτες εἶχαν συμβουλευτεῖ τοὺς θρησκευτικοὺς ἡγέτες πρὶν ἀπὸ 40 χρόνια, πολλοὶ πόλεμοι θὰ μποροῦ­σαν νὰ εἶχαν ἀποφευ­χθεῖ», δήλωσε ὁ Πρέσβης μὲ μία παθιασμένη ὁμιλία στὴν δεξίωση ποὺ φιλοξένησε ἡ Ἀμερικανὴ Πρέσβης στὴν Ἁγία Ἕδρα κ. Callista Gingrich, ὅπου ἐγκαινίασε 3 ἡμέρες διαβουλεύσεων στὴ Ρώμη 24 ἡγετῶν τῶν τριῶν Ἀβρααμικῶν θρησκειῶν.

Ἡ πρωτοβουλία “Abrahamic Faiths Initiative” χρηματοδοτήθηκε καὶ ὀργανώθηκε ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μὲ τρεῖς ἀντιπροσωπίες ὀκτὼ κορυφαίων ἡγετῶν ποὺ ἐκπροσωποῦν τὴν μουσουλμανική, ἑβραϊκὴ καὶ χριστιανικὴ πίστη. Οἱ ἀρχηγοὶ αὐτῶν τῶν διεθνῶν ὁμάδων εἶναι ἀντίστοιχα: ὁ Imam Mohamed Hag Magid, ἕνας ὑπήκοος τῶν ΗΠΑ ποὺ γεννήθηκε στὸ Σουδάν καὶ ἡγεῖται τῆς ἰσλαμικῆς κοινωνίας τῆς Βόρειας Ἀμερικῆς – ἡ μεγαλύτερη μουσουλμανικὴ ἕνωση στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο-, ὁ Ραββῖ­νος David Saperstein, Πρόεδρος τῆς Παγκόσμιας Ἕνωσης Προοδευτικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καὶ ὁ εὐαγγελικὸς ἡγέτης, ὁ πάστορας Bob Roberts.

…Ὁ κ. Brownback αἰσθάνεται σίγουρος ὅτι “ἐὰν οἱ θρησκευτικοὶ ἡγέτες ποὺ ἐκπροσωποῦν τὰ μέρη ποὺ βρίσκονται σὲ πόλεμο σὲ διάφορες περιοχὲς τοῦ κόσμου θὰ ταξιδεύσουν μαζὶ καὶ θὰ κάνουν κοινὲς δηλώσεις σὲ αὐτὰ τὰ σημεῖα, θὰ μποροῦ­σαν πραγματικὰ νὰ συμβάλλουν στὴν εἰρήνη”.

Μία ζεστὴ ἀτμόσφαιρα κυριάρχησε σὲ μία οἰκεία, ἰδιωτικὴ συνάντηση τῆς ὁμάδας μὲ τὸν Πάπα Φραγκίσκο στὴ Σάντα Μάρτα, ἀποδεικνύοντας τὴν ὑποστήριξη τοῦ Ἁγίου Πατέρα σὲ αὐτὲς τὶς δηλώσεις.

…Μία τελικὴ δήλωση προωθήθηκε ὁμόφωνα στὸ τέλος τοῦ φόρουμ Ἀβρααμικὲς θρησκεῖες. Βασίζεται στὶς “ἀρχὲς ποὺ ἀναφέρονται στὸ προοίμιο τῆς Οἰκουμενικῆς Διακήρυξης τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν. Ἡ ἀναγγελθεῖσα δέσμευση εἶναι γιὰ νὰ «δηλώσει ἀποφασιστικὰ ὅτι οἱ θρησκεῖες δὲν πρέπει ποτὲ νὰ ὑποκινοῦν τὸν πόλεμο, τὸ μῖσος, τὴν ἐχθρότητα καὶ τὸν ἐξτρεμισμό, οὔτε νὰ ὑποκινοῦν βία ἢ νὰ χύνουν αἷμα», ὅπως ἀναφέρεται στὸ ἔγγραφο γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ἀδελφοσύνη γιὰ τὴν Παγκόσμια Εἰρήνη καὶ τὴ Συνύπαρξη 2019 “- κοινὴ δήλωση ὑπογεγραμμένη ἀπὸ τὸν Πάπα Φραγκίσκο καὶ τὸν Σεΐχη Ἀχμὲτ el-Tayeb, Μεγάλο Ἰμάμη τοῦ Al-Azhar στὸ Ἀμποὺ Ντάμπι».

Συμπέρασμα ὁ Πάπας Φραγκίσκος καὶ ὁ κ. Brownback, ἔχοντες ὡς ὄργανον τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον, προωθοῦν τὰ ἀμερικανικὰ πολιτικὰ σχέδια εἰς Οὐκρανίαν, Σκόπια καὶ Μέσην Ἀνατολὴν διὰ τοῦ παράγοντος θρησκεία. Αἱ ΗΠΑ ἦσαν ἕτοιμοι νὰ δεχθοῦν τὰ Σκόπια καὶ μὲ τὸ ὄνομα «Μακεδονία», διὰ τοῦτο ἀμέσως τὰ ἐνέταξαν εἰς τὸ ΝΑΤΟ μετὰ τὴν «Συμφωνίαν τῶν Πρεσπῶν». Διὰ τοῦ Πάπα ἔχουν ἀναγνωρίσει «Μακεδονικὴ Ἐκκλησία» καὶ ἐντὸς ὀλίγου θὰ ἀκολουθήση καὶ τὸ Φανάρι καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα τὸν Μάϊον.

Δὲν εἶναι τυχαῖον ὅτι ὁ σχισματικὸς Προκαθήμενος τῶν Σκοπίων κ. Στέφανος ἐδήλωσε μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα:

«Εἴμαστε σίγουροι πὼς τὴ νέα Ἐκκλησία θὰ τὴν δεχτοῦν στὴν οἰκογένειά τους. Εὐχαριστοῦμε τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο γιὰ αὐτὸ ποὺ ἔχει ξεκινήσει, ὅτι δέχτηκε τὴν ἔκκληση καὶ ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ ὀρθόδοξου λαοῦ μας ὅτι ἐπιθυμοῦ­με τὴν ἑνότητα τῆς Εὐχαριστίας μὲ ὅλους τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανοὺς»

Δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας Μητροπολίτης πατριώτης εἰς Μακεδονίαν νὰ ὀρθώση ἀνάστημα;


Το Φανάρι συνεχίζει στην οδό της πρόκλησης και του διχασμού, και μπλέκει και τους Αγιορείτες


Το Φανάρι συνεχίζει στην οδό της πρόκλησης και του διχασμού, και μπλέκει και τους Αγιορείτες.

Τι ζητούν οι ηγούμενοι Σιμωνόπετρας και Παντοκράτορος στο Κίεβο;


Θέλουν και την ΠΑΝΑΓΙΑ να στηρίζει την Παναίρεση και το σχίσμα!







Το Φανάρι συνεχίζει στην οδό της πρόκλησης και του διχασμού, και μπλέκει και τους Αγιορείτες .

Οι ηγούμενοι Σιμωνόπετρας και Παντοκράτορος στο Κίεβο.

Την πάγια τακτική του να διατηρεί λόγω και έργω τον διχασμό της Παγκόσμιας Ορθοδοξίας συνέχισε το Φανάρι και το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Καταρχάς ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας Μάξιμος απευθυνόμενος στον Οικουμενικό Πατριάρχη μετά την Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε, στον Ι.Ν. Γενεθλίου της Θεοτόκου, Πύλης Βελιγραδίου, στην Πόλη, το Σάββατο, 1 Φεβρουαρίου είχε την ...έμπνευση να πει πως η Παναγία στηρίζει τον κ. Βαρθολομαίο έναντι όσων τον αμφισβητούν!!!

“Έχετε Παναγιώτατε ως ασπίδα ακαταμάχητο την Παναγία την Βελιγραδινή και να γνωρίζετε ότι συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα σας εναντίον των αμφισβητούντων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η αχάριστη Εκκλησία της Μόσχας, τον ρόλο και τη λειτουργία του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως πρωτοθρόνου Εκκλησίας. Μην πτοείστε και μην αποκάμνετε. Έχετε την χάρη και την αρωγή της θαυματουργής Παναγίας της Βελιγραδινής.

Λυσσομανούν εναντίον σας για τον δίκαιον αγώνα σας υπέρ την ευσταθείας της καθόλου Ορθοδοξίας. Βλέπει όμως η Παναγία και επικροτεί τον αγώνα σας και σας ευλογεί και προσεύχεται στον Υιόν της. Άλλωστε έτσι πορεύτηκε και πορεύεται η Μήτηρ Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ζώντας και τρεφόμενο με την χάρη του Θεού, της Παναγίας και πάντων των Αγίων. Και γι’ αυτό υπάρχει, επειδή το θέλει ο Θεός, επειδή το ενισχύει, επειδή υπάρχει Θείω δικαίω, δηλαδή άνωθεν, σύμφωνα με την θεία βούληση, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή με τα διατάγματα των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων” ανέφερε ο κ. Μάξιμος προκαλώντας τις χειρότερες των εντυπώσεων...

Επέτειος ενθρόνισης

Στο μεταξύ στo Κίεβο ταξίδεψε μετά τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Πομπέο, και ο Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ ως επικεφαλής πενταμελούς επισήμου Αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, συναπαρτιζομένης από τον Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιο, τον Υπογραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Διάκονο Γρηγόριο, τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αρχιμανδρίτη Ελισσαίο και τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ.

Το Φανάρι είναι προφανές πως επιμένει να εμπλέκει το “περιβόλι της Παναγιάς” στα σχέδιά του.

Η Αντιπροσωπεία απεστάλη επ’ ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση ενός έτους από την ενθρόνιση Επιφανίου.


Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Γαλλίας μίλησε για ενότητα και δεν ήξερε κανείς αν πρέπει να κλάψει ή να γελάσει!!! Μίλησε και για νικητές, που αυτομάτως προδιαθέτει πως κάποιοι είναι και...χαμένοι.

“ Ήλθαμε, όμως, σήμερα, όλοι μαζί, να συμπανηγυρίσουμε την δική σας νίκη, Μακαριώτατε! Την πνευματική νίκη του να κρατήσετε αυτό το έτος που πέρασε από την ενθρόνιση σας ενωμένη την Εκκλησία της Ουκρανίας με όσους ήθελαν πραγματικά να ανήκουν σε αυτήν και δεν εργάζονταν για τον εαυτό τους. Η Εκκλησία σημαίνει κοινωνία και όχι άτομο. Σημαίνει πρόσωπο. Σημαίνει ενότητα. Και δυστυχώς τα κίνητρα αυτού του κόσμου τυφλώνουν τα μάτια μας πολλές φορές και δεν μπορούμε να αντικρούσουμε την πραγματική ενότητα ώστε να την παραδεχτούμε και να κατευθυνθούμε προς αυτήν.

Εκ μέρους της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Βαρθολομαίου, σας μεταφέρω τα θερμά του συγχαρητήρια, τον αδελφικό του ασπασμό, τις ειλικρινέστερες ευχές του. Σας μεταφέρω τη μητρική στοργή της Μεγάλης Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Σας μεταφέρω την αγάπη και τον σεβασμό όλης της Πατριαρχικής Συνοδείας που αποτελείται από τον αδελφό μου Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιο, τον Διάκονο Γρηγόριο, Υπογραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, και τους Καθηγουμένους των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Σίμωνος Πέτρας Ελισσαίο και Παντοκράτορος Γαβριήλ και ασφαλώς τις προσωπικές μου.

Είμαστε κοντά σας! Είμαστε μαζί σας! Είμαστε δίπλα σας! Δεν είστε μόνοι σας αδελφοί της Ουκρανίας! Έχετε ευχές ισχυρές στον Ουρανό και στη Γη! Έχετε ένα στοργικό Προκαθήμενο που έχει αδελφούς Ιεράρχες κοντά του οι οποίοι σας ποιμαίνουν με στοργή! Έχετε την Εκκλησία της Ουκρανίας! Είναι το δώρο μας για εσάς! Για να ζει αυτός ο ευλογημένος λαός μέσα στο τίμιο κράτος του με τη γλώσσα του, τις παραδόσεις του, τα ήθη και τα έθιμα του, να ζει λέγω το θαύμα που ονομάζεται Ορθόδοξη Εκκλησία!

Άρα λοιπόν ο πνευματικώς μεγάλος νικητής είσαι εσύ ευσεβή Λαέ της Ουκρανίας! Εσύ που έχεις τον Προκαθήμενο αλλά και την Εκκλησία της Ουκρανίας, σάρκα από τη σάρκα σου, ώστε να μπορείς ελεύθερα να αισθάνεσαι και να πολιτεύεσαι ως Ουκρανός ελεύθερα, έτσι όπως αγωνίστηκαν για αυτήν την ελευθερία όλες οι περασμένες γενιές των ανθρώπων” ανέφερε ο Μητροπολιτης Γαλλίας


ΠΗΓΗ

Τρικυμία ἐν κρανίω ἀπό Ραγκούση: Να ἀνοίξει ἡ συζήτηση στην Ἐκκλησία για χειροτονία γυναικῶν……

Αποτέλεσμα εικόνας για Τρικυμία ἐν κρανίω ἀπὸ Ραγκούση: Νὰ ἀνοίξει ἡ συζήτηση στὴν Ἐκκλησία γιὰ χειροτονία γυναικῶν……"


Νὰ ἀνοίξει ἡ συζήτηση στὴν ἑλληνικὴ Ἐκκλησία γιὰ τὴ θέση τῆς γυναίκας στοὺς κόλπους της μὲ τὴ χειροτονία γυναικῶν καὶ ἄρση τοῦ ἀποκλεισμοῦ τους ἀπὸ τὴ μυστηριακὴ ἱερωσύνη, προτείνει ὁ βουλευτὴς καὶ τομεάρχης Προστασίας τοῦ Πολίτη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Ραγκούσης, διευκρινίζοντας ὅτι ἐκφράζει καθαρὰ προσωπικὴ ἄποψη.

Στὸ ἴδιο πλαίσιο τῶν προτάσεών του μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐκλογὴ τῆς πρώτης γυναίκας, στὴ χώρα μας, στὸ ἀξίωμα τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ὁ κ. Ραγκούσης, σὲ συνέντευξή του στὸ flash.gr, ὅτι πρέπει νὰ συζητηθεῖ ἡ ἀναμόρφωση τοῦ οἰκογενειακοῦ δικαίου ὅσον ἀφορᾶ τὴν ὀνοματοδοσία τῶν παιδιῶν καὶ ἀναφέρει συγκεκριμένο παράδειγμα:


«Ἡ κυρία Σακελλαροπούλου λοιπὸν εἶναι ἡ πρώτη γυναίκα Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ἂν διάβασα καλὰ στὸ βιογραφικό της, ἔχει ἕνα παιδί. Αὐτὸ τὸ παιδὶ δὲν μπορεῖ νὰ…. ὀνομαστεῖ, ἐκτὸς ἂν ἔτσι εἶχε ἀποφασιστεῖ ἀπὸ τοὺς γονεῖς του ὅταν γεννήθηκε, Σακελλαροπούλου. Ἔχει πάρει ἤδη ἐνδεχομένως τὸ ἐπώνυμό του πατέρα. Νομίζω λοιπὸν ὅτι μία ἄλλη πολὺ μεγάλη συζήτηση ποὺ πρέπει νὰ ἀνοίξει στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία εἶναι στὸ θέμα τοῦ οἰκογενειακοῦ δικαίου».

Στην «υπερπαραγωγή» του Πατρών, βρέθηκε και ο ιερομόναχος Χρυσόστομος της Κουτλουμουσιανής Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονα!


Αγαπητοί, σήμερα φτάσαμε στο σημείο να ρωτούμε τους εαυτούς μας, για ποιον λόγο γίνεται η Θεία Λειτουργία; Όχι διότι δεν στεκόμαστε με δέος μπροστά στα φρικτά Μυστήρια που τελούνται την ώρα της Θείας Λειτουργίας, αλλά διότι μας σκανδαλίζουν και μας προβληματίζουν οι ίδιοι οι ταγοί της Εκκλησίας με την συμπεριφορά τους.

Την 27η Ιανουαρίου, ημέρα της ανακομιδής του ιερού Λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ο Πατρών Χρυσόστομος εόρτασε τα ονομαστήριά του, καλώντας στον Ι.Ν. του Αγίου Ανδρέα 20 επισκόπους και πλήθος ιερέων!!

Η Μητρόπολη αναφέρει: «…τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου,
Καστορίας κ. Σεραφείμ, Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ, Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Ζιχνῶν κ. Ἱεροθέου, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Ἄρτης κ. Καλλινίκου, Γλυφάδας κ. Ἀντωνίου, Ἱερισσοῦ κ. Θεοκλήτου, Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς κ. Ἰουστίνου, Τρίκκης κ. Χρυσοστόμου, Μάνης κ. Χρυσοστόμου, Κανάγκας κ. Θεοδοσίου καὶ τῶν Θεοφιλ. Ἐπισκόπων Ὠλένης κ. Ἀθανασίου, Τεγέας κ. Θεοκλήτου καὶ Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου. Συμπροσευχόμενοι παρέστησαν στό Ἱερό Βῆμα οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες, πρ. Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος, Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλέξανδρος καί Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς.»

Η εικόνα ήταν θλιβερή, εάν την συνδυάσει κανείς με τα όσα συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στην Εκκλησία της Ελλάδος.


Ο Ορθόδοξος Τύπος σχολιάζει το γεγονός στο άρθρο με τίτλο «Πρόβα Ἀρχιεπισκόπου διὰ τὸν Πατρῶν;»

«Τὸ ὑπέρλαμπρον αὐτὸ συλλείτουργον ἐπλαισιώθη ἀπὸ πλῆθος ἱερέων, οἱ ὁποῖοι (ἐντολῇ τοῦ Δεσπότου;) δὲν ἐλειτούργησαν εἰς τὰς ἐνορίας των, παρὰ τὴν μεγάλην αὐτὴν ἑορτήν. Μετὰ τὰ ὅσα ἔχουν συμβῆ, μᾶλλον ἡ ἀφοσίωσις τῶν ἱερέων πρὸς τὸν Σεβασμιώτατον ἐχρειάζετο ἐπιβεβαίωσιν… Πάντως ἡ συμμετοχὴ τοῦ κόσμου δὲν ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὰς ἐνορίας ποὺ ἔμειναν χωρὶς Θ. Λειτουργίαν, οὔτε εἰς τὰς ὅσας Μητροπόλεις ἔμειναν ἀνεπίσκοποι… Τί νὰ κάνουν καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, ἀφοῦ καὶ ἡ Ἱεραρχία κατήντησε «πρὸς ἐνημέρωσιν», μόνον τὰ συλλείτουργα τοὺς ἀπέμειναν…»

Ο Πατρών Χρυσόστομος, γνωστός για τις «υπερπαραγωγές» του, έκανε και πάλι το κομμάτι του προβάλλοντας τον εαυτόν του, και όλοι μαζί, εόρτασαν την ανυπαρξία τους.

Είναι δε αξιοσημείωτο ότι όσο πιο απόντες είναι από τα δρώμενα στην Εκκλησία, τόσο πιο πολύ μετατρέπουν τις Θείες Λειτουργίες σε πίστες προβολής της εξωτερικής τους παρουσίας. Κοιτούν ο ένας το χρυσάφι του άλλου και αρχίζουν πάλι να νοιώθουν σημαντικοί. Δεν μπορεί βρε παιδί μου, λένε μέσα τους, κοίτα πως λαμπυρίζουμε, πρέπει να είμαστε επίσκοποι τελικά.

Η «ατμόσφαιρα» είναι εκεί, όλοι ξέρουν ότι ήρθε η ώρα να φωτογραφίσουν πάλι την μάζωξη των παγονιών.

Από άξιοι λειτουργοί του Θεού, αξιοθέατα!


Από τότε που οι ταγοί της Εκκλησίας διολίσθησαν στο να συνυπάρχουν με τους διεφθαρμένους του κόσμου τούτου και να τους ομοιάσουν, δεν έμεινε και τίποτε άλλο παρά η μετατροπή της Θείας Λειτουργίας σε «χαλαρωτικό μασάζ» της χαμένης τους αξιοπρέπειας.

Η συνύπαρξη λοιπόν,
για την οποία μας μιλάει εδώ ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, κατέληξε στην συνεργασία (αναπόφευκτο, έτσι δεν είναι;) και βλέπουμε τώρα τους επισκόπους να συμπεριφέρονται όπως οι κοσμικοί ηγέτες και να πράττουν τα ίδια έργα με αυτούς.
Εμείς εδώ στην Πάτρα βλέπουμε με θλίψη να έχει μετατραπεί ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα σε κέντρο διεφθαρμένων διερχομένων, στους οποίους μάλιστα αποδίδονται τιμές. Ειδικές «εξέδρες» για τους άθεους εκκλησιομάχους πολιτικούς, ειδικά καλωσορίσματα στην είσοδο του Ναού, ειδική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης.

Στην λαμπρή μάζωξη των παγονιών, ανήμερα της ανακομιδής του Λειψάνου του Ιερού Χρυσοστόμου, υπήρχαν και παγόνια που έχουν συλλειτουργήσει με τους αφορισμένους, αναθεματισμένους και καθηρημένους κρυφοουνίτες σχισματικούς της Ουκρανίας.

Αλλά ποιος ενδιαφέρεται; Τόσα πολλά συλλείτουργα τέτοιου είδους έγιναν και θα συνεχίσουν να γίνονται, για να το συνηθίσουν όλοι και να μην σημαίνει πια τίποτα.

Στην λαμπρή μάζωξη των παγονιών, ανήμερα της ανακομιδής του Λειψάνου του Ιερού Χρυσοστόμου, «έσκασε μύτη» χαμογελαστός και ο ιερομόναχος Χρυσόστομος της Κουτλουμουσιανής Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονα. Ναι. Αυτός που άνοιξε την αυλαία της ανομίας συλλειτουργώντας με τους σχισματικούς την ημέρα της «ενθρόνισης» του ψευδοΚιέβου Επιφανίου. Και αυτός που μετέδωσε την Θεία Κοινωνία στους σχισματικούς ΑΠΟ ΤΟ 2016!

Και πέντε ημέρες μετά τα ονομαστήρια του Πατρών, την 1η Φεβρουαρίου 2020, ο ιερομόναχος Χρυσόστομος της Κουτλουμουσιανής Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονα βρέθηκε ξανά στο Κίεβο με αντιπροσωπεία Αγιορειτών που ηγείτο ο Ηγούμενος της Σιμωνόπετρας Ελισσαίος και συλλειτούργησε ξανά με τους σχισματικούς για την επέτειο της «ενθρόνισης» του ψευδοΚιέβου.

Όλα λοιπόν πάνε ρολόι για να εδραιωθεί πλήρως η ανομία, καθώς ο κόσμος θαυμάζει τα λαμπυριστά παγόνια και τα αγαπούλικα κηρύγματά τους

Κι εγώ ρωτώ ξανά: Υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται;

Κοιμισμένε λαέ της Πάτρας. Εσύ ενδιαφέρεσαι;

Παρατήρηση 1 – Παρατηρείται ότι ορισμένοι Μητροπολίτες (σε αυτούς συγκαταλέγεται άνετα ο Πατρών Χρυσόστομος) πρωτοστατούν στην διοργάνωση πολυαρχιερατικών συλλείτουργων όπου αναμειγνύουν Αρχιερείς που έχουν συλλειτουργήσει με τους σχισματικούς και Αρχιερείς που δεν έχουν. Φαίνεται ότι αυτό γίνεται σκοπίμως για να γίνει έμπρακτα αποδεκτή η αποστασία των Βορειοελλαδιτών Ιεραρχών από τους Ιεράρχες της υπόλοιπης Ελλάδος και να κατέβει αυτό και στην συνείδηση ολοκλήρου του πληρώματος της Εκκλησίας, το οποίο ούτως ή άλλως κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Αναμένουν οι Αρχιερείς που διοργανώνουν αυτά τα πολυαρχιερατικά συλλείτουργα κάποια ανταμοιβή για αυτήν τους την υπηρεσία;

Παρατήρηση 2 – Παρατηρείται ότι «τρώμε στη μάπα» συνέχεια τους δύο αιρεσιάρχες, Κωνσταντινουπόλεως και Αλεξανδρείας, αφού καλούνται συχνά επίσκοποι από τις επαρχίες τους και μνημονεύονται τα ονόματά τους στις Θείες Λειτουργίες, μαγαρίζοντας το φρόνημα των πιστών. Άλλες Τοπικές Εκκλησίες δεν υπάρχουν; Τίθεται το ερώτημα εάν η Εκκλησία της Ελλάδος προτιμά να έχει κοινωνία μόνο με εκείνους που ανήκουν στο «κλαμπ» των φιλοΦαναριωτών και των σχισματόφιλων. Ή μήπως κανείς άλλος δεν θέλει πια να έχει κοινωνία με την «λεβέντικη Ιεραρχία»;


Φαίη. Πηγή